De Antifa-motie is onpraktisch, onuitvoerbaar en antidemocratisch
De motie om Antifa op de terrorismelijst te laten zetten (19/9) is onpraktisch, onuitvoerbaar en antidemocratisch . Nederland voert al een halve eeuw een zorgvuldig en redelijk terughoudend contraterrorismebeleid. Deze motie is daarmee een breuk.
De vorm is sowieso al onpraktisch: normaal geven de veiligheidsdiensten een waarschuwing, of worden groepen vanuit de EU of de VN als terroristisch gekenmerkt. Hier vraagt de Kamer nu aan de minister om op politieke gronden een aanwijzingsbesluit te geven, en dus zelf te gaan bepalen wat terrorisme is. Daar had dus in ieder geval over gedebatteerd moeten worden.
Beatrice de Graaf by Henk Thomas is licensed under CC BY-SA 4.0
Verder is de motie ook niet goed uitvoerbaar. Want ten eerste is Antifa niet één gekende organisatie, ten tweede zijn sommige antifa-groepen en -leden misschien wel degelijk gewelddadig of zelfs extremistisch, maar dat is nog geen terrorisme. De lijn loopt van activisme (legaal) naar extremisme (illegaal en gewelddadig) naar terrorisme.
Terrorisme is één van de meest gevaarlijke begrippen in handen van de overheid
Bij dat laatste hebben we het over georganiseerd, met voorbedachten rade, op mensen gericht, zwaar geweld, zoals aanslagen. Dus waarom probeert de Kamer iets vast te pinnen als terroristisch dat volgens de AIVD zelf dat (nog) niet is, en dat sowieso diffuus en ongekend is?
Dan is er dus een andere bedoeling in het spel, dat brengt me bij het antidemocratische karakter van de motie. Want rechtse populisten kunnen nu de ongrijpbaarheid van de categorie Antifa gebruiken om vermeende politieke tegenstanders monddood te maken . Terrorisme is immers één van de meest gevaarlijke begrippen in handen van de overheid, want het geeft de mogelijkheid om vergaande maatregelen te nemen. Je kunt op grond van logo’s, vlaggen, contacten mensen als terrorist arresteren, vastzetten en veroordelen, voordat ze geweld hebben gepleegd. Het begrip terrorisme moet je dus heel precies en terughoudend toepassen.
Met deze motie wordt het net veel wijder uitgegooid, waarbij de grens tussen denken en doen, overtuigingen en daden vervaagt, en politieke tegenstanders uitgeschakeld kunnen worden.
Beatrice de Graaf hoogleraar geschiedenis van de internationale betrekkingen
Antifa Dit waren ideologieën die we niet meer wilden zien
Steeds vaker wordt Antifa geframed als extremistisch of zelfs terroristisch, terwijl de beweging in essentie staat voor het verzet tegen fascisme, racisme en uitsluiting. Dit beeld contrasteert pijnlijk met de realiteit van vreedzame acties wereldwijd.
Daartegenover staat het egoïstische geweld van extreemrechts, zichtbaar in Den Haag en elders in Europa, waar mannen in zwarte hoodies, met rookbommen, vernieling en oude nazi-symboliek, laten zien waar hun ideologie werkelijk om draait: intimidatie, uitsluiting en een verlangen naar autoritair nationalisme.
De vraag is dus niet of Antifa te ver gaat, maar waarom onze samenleving zo weinig weerstand biedt aan de heropleving van ideologieën die we na de Tweede Wereldoorlog nooit meer wilden zien.
PD, Berg en Terblijt
Rellen Den Haag Doelbewust Gekaapt
Een democratisch land moet vreedzaam protest kunnen omarmen. Maar als een urgent maatschappelijk thema als woningnood doelbewust wordt gekaapt door extremisten die het maatschappelijk contract willen ondermijnen, is dat de grens voorbij.
Woningnood lossen we niet op met misleidende slogans of het aanwijzen van zondebokken. En onze rechtsstaat beschermen we niet door de facto fascisten speelruimte te geven.
DK, Houten