Bokkesprongen die onze ware aard tonen

© wij eisen de nacht op

Daar stond het, op de website van Newsweek: in een fondsenwervende email met de titel ‘I want to try and get to heaven’ kondigde Trump aan dat zijn achterban 24 uur de tijd had om 15 dollar aan hem over te maken, opdat hij zijn goddelijke roeping kon vervullen.

De wereld wordt gekker en gekker, denk ik soms. En dan niet leuk gek, in de zin dat we alle reserves loslaten en door de straten dansen en elkaar kushandjes toewerpen. Maar gekker, als in donkerder. Kwaadaardiger. Zoals vorige week, toen door heel Nederland fietsprotesten waren georganiseerd om bewustwording te creëren over de onveiligheid van vrouwen. De aanleiding was de moord op de 17-jarige Lisa, die ’s nachts door een asielzoeker was aangevallen en vermoord. In zo’n twintig steden stapten vrouwen vervolgens op de fiets, met borden en leuzen waarmee ze de nacht terugeisten. Een mooi en belangrijk initiatief, lijkt me.

Karin Amatmoekrim is schrijver en letterkundige
© Karin Amatmoekrin
© NRC

Tot mijn verbijstering las ik dat bij al die optochten, op verschillende plekken in het land, vrouwen ernstig waren lastiggevallen. Het ging van verbaal geweld – ze zouden ‘hoeren’ zijn en ‘vieze feministen’ of ‘te lelijk om verkracht te worden’ – tot aanranding, waarbij omstanders zich tussen de protesteerders begaven en meisjes in hun billen knepen of probeerden te kussen.

In de verslagen die daarna naar buiten kwamen, leek het alsof deze mannen niet alleen agressief maar vooral ook boos waren. Waarom, vroeg ik me af. Niemand kan het immers oneens zijn met het idee van een wereld die veilig genoeg is voor meisjes van zeventien?

Toen begreep ik het. De woede kwam vooral van mannen die vonden dat niet zij – de mannen in het algemeen – maar zwarte mannen het probleem waren. Lisa was immers door een asielzoeker vermoord. Niet door een ‘gewone’, witte, Hollandse jongen. De optochten vormden daarom voor hen een provocatie. En om te bewijzen dat doorsnee Hollandse mannen geen gevaar vormen voor vrouwen, bedreigden ze de vrouwen en scholden hen uit. Om te laten zien dat zij geen verkrachters waren, randden ze hen aan.

Aan de mannen die vrouwen aanvallen om te bewijzen dat ze geen gevaar lopen, zou ik vragen om me uit te leggen hoe dat nou werkt, in hun hoofd.