Klimaatjurist Roger Cox: ‘Je hoeft niet honderd zaken te winnen om het systeem te laten veranderen’

Interviewing Urgenda 10/08/2015” by okita1868 is licensed under CC BY-NC-SA 2.0

Advocaat Roger Cox steekt al zijn tijd in één ding: het hoger beroep in de klimaatzaak tegen Shell. Hij denkt nogmaals gelijk te krijgen. „Het is een beetje flirten met een burn-out.” 

Wereldwijd is het drie keer gebeurd dat een land of bedrijf op bevel van een rechter de CO2-uitstoot omlaag moest brengen.

Dat waren de Nederlandse overheid, de Belgische overheid en Shell. De advocaat die de zaken aanspande: Roger Cox. Zijn winnende argument: hun klimaatbeleid schendt de mensenrechten. In het kielzog van het vonnis tegen de Nederlandse staat volgden wereldwijd duizenden andere klimaatzaken.

In april dient het hoger beroep van Shell. Deze lunchafspraak, bijna twee maanden van tevoren gepland, is de een-na-laatste afleiding die tot die tijd in zijn agenda staat. Verder gaat elk wakker uur naar Shell.

Een week vóór deze lunch werd bekend dat ING de volgende is op zijn lijstje. De bank kreeg een aansprakelijkstelling opgestuurd met als eis: een klimaatplan met concrete maatregelen die de CO2-uitstoot van de bank halveren. Volgt er binnen acht weken geen toezegging voor zo’n plan, dan volgt een rechtszaak. Hier ging anderhalf jaar aan voorbereiding aan vooraf.

Hij koos voor het nieuwe, veganistische restaurant Avant Garden in Maastricht, een kwartier lopen van zijn kantoor. Tip van een collega, hij is er nog nooit geweest.

Hij hield van vlees. Hij hield ook van snelle auto’s die rijden op benzine of diesel. Nu eet hij veganistisch en rijdt hij elektrisch.

Roger Cox (56) is een Zuid-Limburger, en dat hoor je, maar je hoort ook zijn jaren bij het studentencorps in Leiden. Wordt het gesprek persoonlijk, dan zwiert het Limburgs nadrukkelijker door zijn zinnen.

Zijn keerpunt kwam in 2006, toen hij de film An Inconvenient Truth zag, van Al Gore. De impact van het menselijk handelen op de klimaatverandering, en de catastrofe die dat kan veroorzaken, lieten hem niet meer los. Zijn leven veranderde in een monnikenbestaan waarin hij zich, naast zijn werk als bouwrechtadvocaat, elke avond, elk weekend en elke vakantie verdiepte in de klimaatproblematiek. „Als je zó diep in deze materie zit, als je zo veel weet, dan wordt het steeds moeilijker om in je privéleven net te doen alsof je neus bloedt.”