Keith Harings ‘vintage’ werk is hier weer even te zien – 26 May until 5 Nov 2023

Keith Haring Sculpture” by Franco Folini is licensed under CC BY-SA 2.0

De 38 meter lange tekening die Keith Haring in 1986 in één dag maakte voor het Stedelijk Museum is ‘vintage Haring’ en nu weer te zien. Twee hoogwerkers en vier medewerkers kwamen eraan te pas om het fragiele werk te installeren, dat zelden wordt geëxposeerd.

Dit artikel is afkomstig uit Het Parool. Elke dag verschijnt een selectie van de beste artikelen uit de kranten en tijdschriften op NU.nl. Daar lees je hier meer over.

Eerlijk is eerlijk, Rotterdam was Amsterdam voor: in 1982, vier jaar voordat het Stedelijk Museum een grote expositie aan de Amerikaanse graffitikunstenaar Keith Haring wijdde, had hij al een onemanshow in Galerie ‘t Venster aan de Oude Binnenweg. De New Yorkse cultheld was toen pas 24 jaar.

Wim Beeren was destijds directeur van Museum Boijmans Van Beuningen. In 1983 maakte hij een graffititentoonstelling voor het Rotterdamse museum, waarin ook Harings werk op papier Fuck You (een statement tegen kunstcritici) te zien was. En toen Beeren in 1985 de overstap maakte naar het Stedelijk Museum was Haring de eerste internationale kunstenaar die hij een solotentoonstelling gaf.

Haring wilde niet als ‘graffitiperformer’ worden neergezet en stond er daarom op dat in het Stedelijk ook schilderijen van hem werden geëxposeerd. Dat lag bepaald niet voor de hand. Haring ‘schilderde’ op een andere manier dan andere kunstenaars: zijn ‘beat van beelden’ druiste in tegen alle geldende (museum)conventies.

Hysterische mannetjes en dieren

In de tentoonstelling waren een aantal schilderijen en een serie van zeven vroege inkttekeningen te zien (niet museaal achter glas gepresenteerd, maar opgeprikt met punaises) die Haring in 1980 in het kunstenaarswerkcentrum PS 122 in New York had gemaakt – een daarvan werd tijdens de drukbezochte opening ontvreemd door twee leden van de ‘Stadskunstguerilla’.

[…]

Keith Haring: kunst voor iedereen

De openlijk homoseksuele Keith Haring (1958-1990), een protegé van Andy Warhol, zette zich niet alleen in voor gelijke rechten voor iedereen, ongeacht afkomst, huidskleur, religie of seksuele geaardheid, hij maakte zich ook hard voor nucleaire ontwapening en het milieu, en hij nam stelling tegen de uitwassen van het kapitalisme. Eigenlijk stelde hij met zijn kunst zo’n beetje élke maatschappelijke misstand aan de kaak. Daarbij liet hij zich inspireren door graffiti, strips, muziek en dans, en zowel door hoge kunst als populaire cultuur. Haring beschouwde kunst als publiek recht én publiek bezit.