Kweekvlees wordt door ultraconservatieven afgewezen als een verdacht experiment van de Davos-elite
Het lapje vlees is in de arena van de politiek zelf een bloederig stuk rood vlees geworden. In vlees valt dan ook veel samen: een strijd om economische macht, de strijd tegen chronische aandoeningen als reuma, diabetes en hart- en vaatziekten, de strijd voor vlinders, wormen, bijen en eiken, én vlees is inzet in de strijd tussen progressief en conservatief. Vlees als gewijd voedsel. Inzet in de oprukkende cultuurstrijd.
In het laboratorium gekweekte kip werd vorig jaar in de Verenigde Staten goedgekeurd en staat nu op het menu van exclusieve restaurants. Nog even en het ligt in de winkel. Daarmee nadert het einde van de strijd over plofkippen, want in de toekomst prijst dat kweekvlees de kiloknallers uit de markt. Ook het mestoverschot droogt dan op, net als stikstofnormen, bodemvervuiling, het uitsterven van dieren en planten, dierenmishandeling in slachthuizen, Oost-Europeanen in slachthuizen – die zelf als koelies zijn opgehokt in vakantieparken en beschimmelde etages. En zodra de kweekburger met groene stroom wordt gemaakt, is hij duurzamer dan vlees van methaangassende koeien.
Ook het ruimtegebrek is dan voorbij. In Nederland gebruikt veeteelt bijna de helft van alle grond. Wereldwijd is tweederde van alle landbouwgrond voor vee, van het bewoonbaar aardoppervlak is 40 procent landbouw. Stedelijk gebied beslaat slechts één procent. Nu groeit de wereldbevolking richting 9 miljard en kunnen ook steeds meer mensen vlees betalen. In plaats van meer Amazonewoud te kappen voor soja voor veevoer, kunnen al die mensen zich voeden met plantaardig eiwit, én kip, tonijn of bief uit de fabriek. De planeet kan onmogelijk 9 miljard mensen voeden met eiwit van levende dieren.
[…]
Die angst voor kweekvlees als instrument van een wereldwijd complot maskeert wat mede aan het verzet ten grondslag ligt: de miljardenindustrie achter de (soms ploeterende) veeboer. De soja-industrie, fabrikanten van veevoer, antibiotica, zaden en kunstmest, de groothandelaren in vlees; de zakelijke belangen die met BBB een eigen politieke partij hebben.
Zij maken vlees tot inzet van de strijd om de leefwijze van de toekomst: afgestemd op de draagkracht van de aarde, of nostalgisch-reactionair. Technologische vooruitgang alleen zal de planeet niet redden, maar ze is onmisbaar om miljarden te voeden. Het verbieden van kweekvlees is behalve illiberaal – het ontzegt consumenten een keuze – ook reactionair; tegen verandering, tegen vooruitgang. In de 15de eeuw werd de aardappel in Europa geïntroduceerd om hongersnoden te stoppen – tegen heug en meug van de graan etende boeren. Eeuwen later legde Van Gogh ze vast, de aardappeleters. Stoomlocomotief, automobiel, typemachine en satisfyer, ze kwamen er allemaal. Geef ons heden ons dagelijks vlees, op een petrischaaltje.