PALESTINA 24: Ook Nederland wijst praten over gedwongen emigratie Gazanen af
Zuid-Afrika: Israël verwoest doelbewust Palestijnse levens
Zuid-Afrika heeft aan het begin van de zaak tegen Israël in het Vredespaleis over de aanvallen op de Gazastrook gezegd dat Israël doelbewust Palestijnse levens verwoest en Palestijnen de hongersnood in drijft.
De Zuid-Afrikaanse jurist Adila Hassim stelt dat de manier van oorlog voeren door de Israëli’s in de Gazastrook een systematisch patroon toont, waaruit kan worden afgeleid dat er sprake is van daden van volkerenmoord.
‘Dit maakt leven onmogelijk’
“Palestijnen worden gedood door wapentuig op de grond, bommen uit de lucht en geschut vanaf zee. En als gevolg van de verwoesting van Palestijnse plaatsen dreigt er hongersnood en heersen er ziekten. Daarnaast laat Israël weinig hulp toe. En die kan door de voortdurende bombardementen ook moeilijk daadwerkelijk worden geboden. Dit maakt leven onmogelijk”, aldus Hassim.
En dat komt volgens haar neer op genocidale daden. Daarmee schendt Israël het Genocideverdrag volgens de klagers. Israël stelt dat het tegen terroristen vecht die Israël aanvielen, maar volgens Hassim is er geen rechtvaardiging mogelijk voor het schenden van het Genocideverdrag. Ook een staat die wordt aangevallen kan zich daarna niet op die aanval beroepen om een genocidale oorlog te voeren.
“gedwongen emigratie” <== sinds het Duitse fascisme heet dit verschijnsel: *deportatie* maar zo niet in Nederland en zo niet bij de NOS anno 2024 als het Palestijnen betreft!
Ook Nederland wijst praten over gedwongen emigratie Gazanen af
Nederland bekritiseert het gespeculeer door twee Israëlische ministers over een gedwongen verhuizing van inwoners van Gaza naar een ander land. Het Nederlandse ministerie van Buitenlandse Zaken meldt op X dat het opmerkingen van de ministers Smotrich en Ben-Gvir onverantwoordelijk vindt. “Dit past niet in een toekomstige tweestatenoplossing met een levensvatbare Palestijnse staat naast een veilig Israël”, stelt het ministerie op zijn Engelstalige account op X.
‘Duitse AfD sprak in geheime bijeenkomst met extremist over massadeportaties’
De Duitse radicaal-rechtse partij Alternative für Deutschland (AfD) heeft op een omstreden bijeenkomst met een Oostenrijkse extremist gesproken over massadeportaties als de partij aan de macht komt. Dat schrijft journalistiek onderzoeksplatform Correctiv. De bijeenkomst, waar journalisten undercover bij waren, zou twee maanden geleden in Potsdam hebben plaatsgevonden.
Oxfam: dagelijks dodental in Gaza hoger dan bij alle grote conflicten van de 21e eeuw
Het aantal mensen dat dagelijks sterft in de Gazastrook door de oorlog tussen Israël en Hamas is hoger dan bij elk ander groot conflict van deze eeuw. Dat meldt Oxfam donderdag. Gemiddeld sterven er in Gaza 250 mensen per dag sinds het begin van de oorlog.
De internationale hulporganisatie heeft op basis van openbaar beschikbare gegevens berekend dat het aantal gemiddelde sterfgevallen per dag in Gaza aanzienlijk hoger is dan in welk recent groot gewapend conflict dan ook. Zo werd er onder meer gekeken naar conflicten en oorlogen in Syrië (96,5 doden per dag), Soedan (51,6), Irak (50,8), Oekraïne (43,9) Afghanistan (23,8) en Jemen (15,8).
‘‘FROM THE RIVER TO THE SEA’ IS GÉÉN OPROEP TOT GENOCIDE’
Een vrij Palestina, ‘from the river to the sea’: daar roepen pro-Palestijnse activisten toe op. Een vrijheidskreet, vinden zij, maar de Tweede Kamer hoort er een oproep tot genocide in. De Palestijns-Amerikaanse politiek analist Yousef Munayyer is het daar niet mee eens: ‘Die misvatting berust op racisme en islamofobie.’
Meer dan ooit erkennen mensen over de hele wereld dat het probleem veel verder gaat dan de bezetting van de Westelijke Jordaanoever, en dat discriminatie tegen Palestijnen aan beide zijden van de Groene Lijn2 plaatsvindt.
De zin From the river to the sea dekt een toekomst zonder Groene Lijn als geen ander, omdat het de volledige ruimte beslaat waarin Palestijnse rechten worden ontzegd. Het is in die ruimte dat Palestijnen vrij willen leven. Het is in die ruimte dat Palestijnen zich moeten verenigen om verandering te creëren, ondanks de politieke en geografische verdeeldheid die de Israëlische overheersing heeft veroorzaakt. Het is die ruimte die Palestijnen ‘thuis’ noemen, ongeacht wat iemand anders het noemt.
Gaza-oorlog
De bekende, controversiële Israëlische historicus Shlomo Sand geloofde lang dat Israël op termijn kan overleven in het Midden-Oosten. Nu is hij daar niet meer zo zeker van.
[…]
Shlomo Sand (77), emeritus hoogleraar aan de Universiteit van Tel Aviv, is een internationaal bekende en controversiële Israëlische historicus. […] In zijn boeken The Invention of the Jewish People (2009) en The Invention of the Land of Israel (2012) keerde hij zich tegen de ‘mythe’ van een Joodse natie die, met verdrijving van het volk, door de Romeinen was vernietigd en met de stichting van de staat Israël zou zijn hersteld.
Volgens Sand zijn dat constructies zonder historische basis, zoals veel andere moderne naties die ook kennen. Het Jodendom is voor hem niet een etnische of nationale identiteit maar een religieuze, een die zich vanuit het Midden-Oosten verspreidde. Pas met het zionisme van de late negentiende eeuw ontstond in zijn ogen een Joods volk dat zich als natie ging definiëren.
[…]
En hoe is uw eigen stemming?
„Gedeprimeerd. Voor het eerst in mijn leven heb ik de hoop verloren dat het hier goed komt. Dat Israël of een Joodse staat op termijn kan overleven in het Midden-Oosten.”
U beschreef al eens uw ontgoocheling toen u tijdens de oorlog van 1967 als militair diende en andere soldaten een Palestijnse man zag martelen.
„Inmiddels is het veel erger. Voor mij als historicus heeft dat ook te maken met een wereldwijde ontwikkeling die ik waarneem, de groeiende symbiose van religie en nationalisme. Die voltrekt zich al dertig of veertig jaar. Niet alleen in de islamitische wereld, maar van Mumbai tot Jeruzalem en Gaza. Je ziet het in India met het hindoe-nationalisme. En in het zionisme, dat steeds nadrukkelijker een religieuze, messianistische lading heeft gekregen.”
[…]
De term genocide doet de ronde, zowel over Israël als Hamas.
„Ik ben heel terughoudend met dat woord. De slachtpartij van Hamas wordt hier nu constant vergeleken met de Shoah. Ik word onpasselijk van die analogie. De Shoah was een genocide op zes miljoen mensen, die kun je misschien vergelijken met wat de Belgen deden in Congo of andere koloniale massamoorden. Wat Hamas deed was smerig en gruwelijk, vrouwen en kinderen vermoorden, maar is eerder te vergelijken met de moordpartij die falangisten in 1982 aanrichtten in de Palestijnse vluchtelingenkampen Sabra en Sjatila. Zulke slachtpartijen zijn in de geschiedenis niet uitzonderlijk, helaas.”
[…]
En de Israëlische oorlogvoering?
„Ik ben ontzet over de wreedheid van Hamas, maar nog meer over wat Israël aanricht in Gaza. Ik begrijp dat Israël wil terugslaan, maar in Gaza worden er nu duizenden burgers gedood. Terwijl wij praten, sterven er mensen. Het is bovendien contraproductief. Er is geen Palestijn op de Westelijke Jordaanoever meer die nu niet sympathiseert met Hamas.”
U bekritiseert het zionisme, maar verdedigt Israël?
„Wat ik in mijn werk heb willen laten zien is dat het een mythe is dat er al duizenden jaren een ‘Joods volk’ heeft bestaan, in moderne zin. Je hebt nu Amerikanen die proberen te bewijzen dat alle Joden genetisch verwant zijn. Dat is belachelijk. […]
Maar zonder zionisme geen Israël.
„Het zionisme is een product van de negentiende eeuw, net als heel veel andere nationalismen. Of denkt u soms dat de mensen die drieduizend jaar geleden in uw gebied woonden zich beschouwden als een ‘Nederlands volk’?
Zuid-Afrika beschuldigt Israël voor Internationaal Gerechtshof van ‘genocidale daden’
Zuid-Afrika heeft Israël vrijdag voor het Internationaal Gerechtshof (ICJ) in Den Haag beschuldigd van „genocidale daden” tegen over Palestijnen in Gaza. Zuid-Afrika stelt dat Israël „overtredingen heeft begaan van de genocideconventie”, schrijven internationale persbureaus. Het land van president Cyril Ramaphosa roept Israël daarnaast op om te stoppen met de aanvallen op Gaza.
Israël heeft met de continue aanvallen op Gaza, die inmiddels meer dan 21.000 Palestijnen het leven hebben gekost, volgens Zuid-Afrika de „specifieke intentie om Palestijnen in Gaza te vernietigen als onderdeel van een bredere raciale en etnische groep”. Daarnaast zou Israël sinds de oorlog tegen Hamas uitbrak ook hebben „gefaald in het voorkomen van genocide”.
[…]
Zuid-Afrika steunt het door Israël bezette Palestina al tientallen jaren. Het land sympathiseert met de Palestijnen, die onderdrukt worden op een manier die Zuid-Afrika vergelijkt met hoe de zwarte meerderheid in Zuid-Afrika werd onderdrukt tijdens het repressieve apartheidstijdperk in dat land.
UNRWA: Israëlische soldaten beschieten hulpkonvooi
Israëlische soldaten hebben op een hulpkonvooi van UNRWA geschoten, schrijft het hoofd van de VN-vluchtelingenorganisatie Thomas White vrijdag op X. Het konvooi zou onderweg terug zijn geweest vanuit het noorden van de Gazastrook, over een route die het Israëlische leger zelf had aangewezen.
„Onze konvooileider en zijn team raakten niet gewond, maar één voertuig liep schade op”, aldus White. „Hulpverleners mogen nooit een doelwit zijn.”
‘Wij vochten in Gaza. Een grondoorlog maakt geen eind aan de terreur van Hamas’
Israëlische veteranen Benzi Sanders en Alon Sapir vochten als Israëlische soldaten in Gaza, tijdens het vorige grondoffensief in 2014. „Ook wij moesten Hamas de fatale klap toebrengen.” Het lukte hen niet, net zoals het nu gedoemd is te mislukken, concluderen beide legerveteranen.
Benzi Sanders (32) is een praktiserende Jood met keppeltje uit het religieuze Jeruzalem, Alon Sapir (33) een seculiere Jood met tatoeages en een neuspiercing uit het hippe Tel Aviv. In 2014 zijn ze allebei naar het front gestuurd in de Palestijnse Gazastrook. Die vijftig dagen durende oorlog veranderde niet alleen hun blik op het conflict, maar gaf ook hun leven een radicale wending.
[…]
„We vuurden traangasgranaten en rubberen kogels af, en ’s nachts arresteerden we ontzettend veel mensen, sommigen nog tieners. En soms vonden we ook wel wapens in de huizen, maar meestal niet. Intimidatie was ook een onderdeel van onze taak om op een onprettige manier onze aanwezigheid daar te laten voelen.”
Het doel, zegt de oud-militair, was om de Joodse kolonisten op de Westelijke Jordaanoever een gevoel van veiligheid te geven, „en de Palestijnse burgers precies het tegenovergestelde. Ik ging inzien dat ik als soldaat daar niet het bestaan van Israël verdedigde, maar wel het nederzettingenbeleid. Het voelde alsof wij ons daar gingen opdringen, en het voelde onrechtvaardig.”
Grondoffensief in Gaza
Sanders’ tweede ontgoocheling was het grondoffensief in Gaza, in 2014. Zijn eenheid moest de weg banen voor militaire ingenieurs, die de tunnels van Hamas zouden identificeren en ontmantelen, en die ingenieurs ook de veiligheid bieden om die klus te klaren. „Wij gooiden granaten in huizen en schoten kogels in kamers, om hinderlagen te voorkomen. ‘Alle burgers zijn al weg’, werd ons verteld. Maar dan zag ik het lijk van een oudere Palestijnse vrouw, dodelijk verwond door granaatscherven, in een plas bloed.”
Ook de soldaten riskeerden hun leven. In Beit Hanoun, in het noorden van Gaza, werd Sanders’ eenheid vanuit de verte met antitankraketten bestookt. Er vielen bij het Israëlische leger heel wat gewonden en ook één dode. „Toen moesten we wel evacueren. Maar nadat we ons uit de wijk, die al onder onze controle stond, hadden teruggetrokken, kwam de luchtmacht langs. Die raasde een groot deel van het dorp gewoon weg.”
[…]
Pion in andermans oorlog
Ook Alon Sapir (33) wilde na de oorlog van 2014 getuigen over wat hij in Gaza had meegemaakt. Hij vertegenwoordigt Breaking the Silence nu als mensenrechtenadvocaat, en behartigt daarnaast de belangen van Palestijnse cliënten. „Het is mijn manier om enkele dingen recht te zetten.”
[…]
„Ook onze opdracht was toen al om Hamas zulke ernstige schade toe te brengen dat de militie nooit meer een dreiging zou vormen voor Israël”, zegt hij met klem. „Maar daar zijn we duidelijk niet in geslaagd. Je kan het idee van gewapend verzet tegen de bezetting niet uitroeien met een oorlog. Als je veel militaire kracht gebruikt, kweek je gewoon de volgende generatie Palestijnse strijders.”
Hij was 24 jaar toen hij in Gaza vocht, en omschrijft het als een moment dat hij nog volop zijn eigen politieke mening vormde. „Maar ik voelde me ook toen al duidelijk een pion in andermans oorlog.” Net als Benzi Sanders beschouwt hij het leger nu als een politiek vehikel om de bezetting in stand te houden. „En die politieke agenda”, besluit hij, „is niet hetzelfde als de veiligheid van de staat Israël beschermen.”
Gaza-oorlog
Israël heeft precies op de aanval van 7 oktober gereageerd zoals Hamas hoopte, ziet Frans Verhagen, historicus
En een drama is het – een ware Griekse tragedie. Wat de goden gaven aan Israël, een land om zich veilig te voelen, is door eigen onvolkomenheden precies het omgekeerde geworden: een gebied waar permanente onveiligheid heerst. Het land is er niet in geslaagd om een modus te vinden voor vreedzaam overleven, ook niet – zelfs niet – toen het oppermachtig was. De meest op vrede gerichte premier, Rabin, werd door een Israëlische terrorist vermoord – ook hier met de beoogde gevolgen. Netanyahu riep steeds dat hij niemand had om mee te praten, nadat hij alle praatkanalen had geblokkeerd. Hij stuurde de bloedhonden de Westelijke Jordaanoever op. Het is geen geval van de schuld bij het slachtoffer leggen als je vaststelt dat er andere opties waren sinds 1967.
Nu zijn de opties beperkt en de vooruitzichten slecht, zowel voor Israëliërs als voor Palestijnen. Maar de wereld heeft er nota van genomen. Zo werkt terrorisme.