Podcast: Containerbegrip in de Rotterdamse haven – een actuele en prachtige serie van 4 delen
Vrijwel alles wat je nu om je heen ziet, aanraakt, ruikt of hoort was er niet geweest zonder… de container. In onze vierdelige podcast zetten we een schijnwerper op de verborgen wereld van ons goederenvervoer op zee. Om te snappen hoe onze spullen bij ons komen – en wie daarvoor de prijs betaalt.
Luister vanaf 23 maart naar Containerbegrip.
Verteller Maite Vermeulen • Onderzoek Maite Vermeulen en Maaike Goslinga • Montage en audioredactie Jacco Prantl en Julius van IJperen • Mixage Julius van IJperen • Factcheck Riffy Bol • Vormgeving Sjors Rigters • Illustraties Seba Cestaro • Art direction Isabelle van Hemert • Development • Sterre Sprengers • Eindredactie Jelena Barišić • Coaching Mirke Kist van AudioCollectief SCHIK • Transcriberen Robin Eggens
Deze podcast is mede mogelijk gemaakt door de Correspondent Foundation.
Voor vragen, opmerkingen of suggesties mail naar post@decorrespondent.nl Productie trailer: Julius van IJperen
Zeemanshuizen in de knel: ‘Zeelui zijn een vergeten beroepsgroep en dat is treurig’
Zeemanshuis The Bridge in Oostvoorne heeft een nieuw onderkomen in het centrum van het dorp. Het is een lichte en ruime plek met een bar, wifi, spelletjes en altijd een vrijwilliger met een luisterend oor. Het zeemanshuis is één van de weinige plekken in de Rotterdamse haven waar zeelieden even kunnen ontspannen. De Nederlandse Zeevarendencentrale pleit voor meer en structurele financiering van deze welzijnsvoorzieningen.
“Deze locatie is fantastisch. Sinds de opening hebben we al vier nieuwe vrijwilligers erbij.” Het zeemanshuis is nog niet helemaal klaar en de officiële opening moet nog plaatsvinden, maar nu al loopt coördinator Marco Benedict met een grote glimlach door de voormalige rijwielhandel aan de Stationsweg 33.
[…]
Volgens het Internationale Maritieme Arbeidsverdrag (MLC) zijn landen verplicht om zeevarenden een plek aan wal te geven voor kort verblijf. De financiering van deze welzijnsvoorzieningen vallen in de praktijk tussen wal en schip, omdat de LMC niet aangeeft wie daarvoor verantwoordelijk voor is. De Nederlandse staat heeft in 2005 de subsidie voor zeemanshuizen stopgezet. Daardoor draaien veel centra op vrijwilligers, en zijn ze afhankelijk van donaties, sponsors en kerken.
Havengelden voor zeemanshuizen
The Bridge wordt voor een deel gefinancierd door het Rotterdam Port Welfare Committee. Daarin zit het Havenbedrijf Rotterdam, havenondernemersvereniging Deltalinqs, de Vereniging van Rotterdamse Cargadoors en Stichting De Beer. Zij doneren jaarlijks 70.000 euro aan het zeemanshuis, mede betaald door de havengelden van de rederijen. Maar volgens voorzitter Koning is minstens 150.000 euro nodig om een volwaardige organisatie te kunnen zijn.
Koning: “Het is jammer dat er een zekere zeeblindheid is ontstaan doordat de haven verder weg van de stad is komen te liggen. Zeelui zijn een vergeten beroepsgroep en dat is treurig. We hebben allemaal profijt van de zeevarenden maar waarderen ze te weinig. In de havens draait het alleen om geld verdienen en niet om mensen. Men vergeet dat als zij niet graag in de Rotterdamse haven komen, iedereen daar last van heeft. En dat kost ook geld.”
De Nederlandse Zeevarendencentrale (NZC) heeft de problematiek al meerdere malen bij de politiek en havenautoriteiten aangekaart. Na een motie in de Tweede Kamer is een deel van het financiële tekort dat in coronatijd is ontstaan kwijtgescholden. Maar daarmee is geen einde gekomen aan de financiële onzekerheid van de zeemanshuizen. De NZC hoopt met het onderzoek van de Erasmus Universiteit meer draagvlak te creëren en een structurele oplossing te bewerkstelligen voor de zeemanshuizen.