Heineken maakt enorm veel winst in moeilijke tijden en toch doet de baas alsof hij zielig is
Kent u Dolf van den Brink? Nee? Dat is gek, want hij is maar mooi de baas van Heineken. Hij werd laatst door deze krant geïnterviewd. De bierbrouwer lacht ons zelfverzekerd toe vanaf de pagina in de krant, maar is toch niet gelukkig. Vreemd, want zijn bedrijf heeft het afgelopen jaar enorm veel winst gemaakt. Daar leven topbestuurders voor: hoge omzet, veel winst en tevreden aandeelhouders. Als je daarvoor zorgt, dan komt de bonus vanzelf. Kat in het bakkie en goed gedaan jochie!
Je zou verwachten dat zo’n Van den Brink hoog zou opgeven over zijn prestaties. Hij had nota bene een slim trucje toegepast om zulke goede cijfers te behalen. Natuurlijk had hij bezuinigd en een paar merken verkocht, maar het geniale was vooral dat hij ook de prijzen van zijn bier had verhoogd. Net op een moment dat door de oorlog in Oekraïne en de inflatie alles toch al duurder werd, zodat het aanvankelijk helemaal niet opviel.
Maar nu blijken de winsten zo groot, dat het erop lijkt dat de brouwer niet alleen zijn hogere kosten compenseerde, maar ook zorgde voor wat extra geld in het bedrijfslaatje. Misschien niet sympathiek ten opzichte van consumenten die hun boodschappen niet kunnen betalen en kroegbazen die al kromliggen door de hoge energieprijzen, maar wel goed voor Heineken. Slim gespeeld!
Maar daar is onze Dolf het niet mee eens. Hij is zo ontzettend bescheiden dat hij met een volstrekt onnavolgbaar betoog komt om zijn fantastische jaarcijfers te bagatelliseren: ‘We hebben inderdaad mooie cijfers ten opzichte van 2021, maar toen speelde corona nog. Je moet dus vergelijken met 2019, het laatste jaar vóór de pandemie.’
Het betoog gaat nog even door en eindigt in: ‘Dus onze marges staan onder druk, al maakten we wereldwijd iets meer winst dan in 2019.’ Dus de winsten zijn zowel vergeleken met de coronaperiode als met de periode ervoor gestegen. Onder andere dankzij de prijsstijgingen. Dat kun je ontkennen, daarvoor kun je je schamen, maar je kunt er ook gewoon trots op zijn, Dolf van den Brink!
En Dolf lamenteert nog even door, nu over Nederland: ‘We stellen vast dat Nederland vroeger koopman en dominee tegelijk was, en nu wel heel erg alleen dominee aan het worden is (…). En dan maak ik me specifiek zorgen dat er weinig dialoog is. En dat de publieke opinie, de tone of voice in de Tweede Kamer, soms heel eenzijdig negatief is.’ Potverdrie zeg, heb je net iedereen genaaid door fikse winsten te maken in moeilijke tijden, zit iedereen een beetje negatief te doen en de dominee uit te hangen!
Hoe ziet Van den Brink die dialoog eigenlijk voor zich? Zou hij terugverlangen naar 2018 toen de belangrijkste topmannen (er was geen vrouw bij) per geblindeerde busjes naar Rutte werden gereden om hun visie op het landsbestuur met hem te delen? Dat was nog eens dialoog! Unilever had een jaar daarvoor nog bijna via een telefoontje met de premier het dividendbeleid van ons land veranderd en ING-commissaris Henk Breukink verlangde dat overheid en bedrijfsleven zich zouden verbinden om de toon van de Tweede Kamer in te dammen. Als topbestuurders dialoog verlangen dan gaat deze maar één kant op: zij praten en de rest moet luisteren. Mijn advies: minder klagen en meer genieten van je geld, Dolf! Je bent niet zielig.