people holding signs
Foto van Callum Shaw

Tijdens de huidige klimaattop, de COP27 in Sharm-el-Sheikh, is het grote onderwerp ‘loss and damage’, verlies en schade door klimaatverandering en de vergoeding daarvan. Besproken wordt hoe de rijkere landen, die verantwoordelijk zijn voor de uitstoot van broeikasgassen, de armere landen financieel kunnen steunen om de gevolgen van klimaatverandering op te vangen. Concreet gaat de discussie over een bedrag van 100 miljard dollar. Ter vergelijking: de herverzekeraar Munich Re berekende dat de totale klimaatschade wereldwijd, inclusief de overstromingen in Nederland, België en Duitsland (45 miljard dollar), in 2021 samen 250 miljard dollar bedroeg. Deze klimaattop gaat dus over eerlijke verdeling van een klein deel van die klimaatrekening.

Han Dolman is klimaatwetenschapper en directeur van het Koninklijk Nederlands Instituut voor Onderzoek der Zee (NIOZ).

Oliemaatschappijen, Shell voorop, hebben sinds het uitbreken van de oorlog in Oekraïne extreem hoge winsten behaald.

[…]

Duurzaam energie

[…]

De oliemaatschappijen maken nu weliswaar reclame voor hun schone energieplannen, maar de investeringen in duurzame energie zijn minimaal, te verwaarlozen ten opzichte van de winsten. In 2022 verwacht Shell een schamele 3 miljard dollar te investeren, in 2021 was het bedrag waarschijnlijk te laag om er überhaupt over te rapporteren.

Bij de winsten van oliemaatschappijen moet je je afvragen waarom ze nog steeds als ‘winst’ betiteld worden. ‘Winst’ is wat er over blijft als alle ‘kosten’ verrekend zijn. Echter deze ‘winsten’ gaan ten koste van het leefklimaat van alle aardbewoners. Die kosten komen voor rekening van iedereen, terwijl de ‘winsten’ nog steeds bij oliemaatschappijen en hun aandeelhouders blijven.

Als alle grote oliemaatschappijen gezamenlijk ruwweg de helft van de huidige ‘winsten’ in een klimaatfonds zouden stoppen, zou de discussie in Sharm-el-Sheikh over het bij elkaar brengen van de beoogde 100 miljard dollar voor ‘loss and damage’ een stuk soepeler verlopen. Zolang we de oliemaatschappijen ongehinderd hun gang laten gaan, blijven we opgescheept zitten met moeizame, jarenlang durende onderhandelingen. Ondertussen warmt de aarde steeds sneller op. Leg de klimaatrekening neer waar die hoort: bij de fossiele brandstofindustrie.