Zij waren verslaafd aan alcohol en zochten hulp bij de AA: ‘Voordat ik naar mijn werk ging, dronk ik vlierbessenjenever’
Wat als je niet langer drinkt voor de gezelligheid, maar alcohol je leven overneemt? Rijnmond spreekt drie regiogenoten die inzagen dat ze een alcoholprobleem hadden en zich daarom aansloten bij de Anonieme Alcoholisten (AA).
Peter (58), 12 jaar nuchter
“Ik ben altijd onzeker geweest. Dat verdween als sneeuw voor de zon na twee biertjes. De drank was voor mij een medicijn tegen de onzekerheid. Daar kan ik mijn hele leven mee doorgaan, dacht ik toen ik begon met drinken op mijn achttiende.”
Dat bleek toch wel anders. Terugkijkend ziet Peter dat hij vanaf zijn achttiende al een probleemdrinker was. Nu doet hij zijn verhaal, omdat hij het belangrijk vindt de schaduwzijde van alcohol te laten zien. “Alcohol wordt altijd geassocieerd met plezier en dat heb ik er ook wel van gehad. Maar als je verslaafd raakt, wordt het aanzienlijk minder leuk”, vertelt hij. “Ik wil hiermee hoop geven aan mensen dat er een uitweg is.”
Jarenlang zat Peter in een vicieuze cirkel wat betreft zijn alcoholgebruik. Hij stopte, dronk dan weer alleen in het weekend, dat escaleerde, hij stopte weer. En dat elke keer opnieuw. Dat ging jaren zo door, ondertussen werd de verslaving steeds heftiger. “Ik zat op achttien bier per dag. Uiteindelijk moest ik drinken om niet ziek te worden, om geen ontwenningsverschijnselen te krijgen. Het bier stond naast mijn bed en voordat ik naar mijn werk ging, dronk ik vlierbessenjenever.”
Peter werkte als archiefmedewerker en deed er alles aan om ervoor te zorgen dat zijn collega’s niet doorhadden dat hij een alcoholprobleem had. “Op mijn werk had ik mijn eigen kantoor, dus ’s ochtends kon ik me afsluiten. Na 11:00 uur kwam ik pas naar buiten om koffie te halen. Dan had ik wat pepermuntjes en drop op. Ik twijfel er nu wel aan of mensen het niet door hebben gehad. Want de drank komt ook uit je poriën naar buiten.”
Als een maand stoppen niet lukt, dan heb je jezelf een vraag te stellen.
Peter