Ongelijkheid gaat over meer dan geld, zegt politicoloog Tim ‘S Jongers. ‘Mensen zijn niet afgehaakt, maar weggeduwd’
Wat is het linkse antwoord op de kloof die Nederland verdeelt? Bij de PvdA scherpt Tim ‘S Jongers het denken aan over ongelijkheid.
Wie heeft er voor zijn zoon of dochter weleens bijles geregeld? Wie heeft er thuis een schoonmaker? Als politicoloog Tim ‘S Jongers ergens in het land een lezing houdt voor een groep ambtenaren of beleidsmakers, begint hij vaak met een proefje. Dan laat hij de aanwezigen van hun stoelen opstaan en stelt simpele vragen.
Wie heeft er een belastingadviseur gebruikt, al was het maar eenmalig? Als het antwoord bevestigend is mag de persoon in kwestie gaan zitten. Wie heeft er vanwege overwerk ooit een maaltijd laten bezorgen? Een hypotheekadviseur betaald? Iedereen moet soms hulp inschakelen.
[…]
Humor en taalvondsten
De 41-jarige ‘S Jongers, geboren en opgegroeid in België, heeft het afgelopen jaar snel naam gemaakt als linkse politieke denker. Hij is een nieuwe stem in het debat over ongelijkheid. Met confronterende optredens trekt hij veel publiek. Een bundel columns en lezingen verschijnt deze week in vijfde druk. Zijn boodschap verpakt hij met veel humor en taalvondsten, gedompeld in Vlaamse tongval. Maar het is oppassen geblazen voor zijn publiek.
“Omdat ik de vraag neerleg: met welke blik kijk jij eigenlijk naar ongelijkheid in de samenleving? Ben je met jouw perspectief wel de aangewezen persoon om de problemen op te lossen. Als je er geen bal van snapt hoe die problemen aan de zogeheten ‘onderkant’ er werkelijk uitzien? Maar er wel jouw perspectief op loslaat?” In die vragen zit het antwoord al besloten: ‘S Jongers heeft grote twijfels over de huidige aanpak van de overheid op het bestrijden van ongelijkheid.
[…]
Verkeerde bril
Ongelijkheid, is de centrale stelling van ‘S Jongers, wordt door overheid en politici bekeken door de verkeerde bril, met verkeerde aannames. Zijn eigen levensverhaal van een jeugd in diepe armoede speelt daarbij mee.
[…]
Baantjes als afwasser of nachtwaker in de daklozenopvang hielden hem in leven. Pas op zijn 32ste had hij voor het eerst een smartphone. Ook nadat hij met succes een maatschappelijke carrière bouwde, woont hij nog steeds in een kwetsbare Haagse wijk. “Zo’n buurt waar je alleen ongezond voedsel kan kopen. Ik ben nog steeds een simpel manneken.”
[…]
“Klimaat is een sociale kwestie. Omdat er een risico is van maatschappelijke afscheuring. Met nieuwe groepen die tegenover elkaar staan. Ik zie er de eerste contouren al van. Toen de verzorgingsstaat is afgebroken kwamen in de samenleving de ‘haves’ and ‘havenots’ tegenover elkaar te staan. We moesten zelfredzaam worden. ‘Can’ of ‘can not’ is momenteel de scheidslijn.