Door uitgeprocedeerde asielzoekers uit te zetten, bewijst links zichzelf én de echte vluchteling een dienst
Twintig jaar haatpolitiek werpt zijn vruchten af. De neonazi’s zijn niet de enigen die ineens zeggen wat blijkbaar weer kan worden gezegd: eigen volk eerst. Een onderzoek van The Hague Centre for Strategic Studies laat zien dat onder ‘de zwijgende middenklasse’ steun is voor ultrarechts gedachtegoed. Verschillende gemeenten zetten een streep door nieuwe opvang voor asielzoekers. Ze vrezen geweld.
De met vetbruine drek bemeste grond begint te geven. Bijna de helft van de Nederlanders is voorstander van een autocratisch leider. En vier van de tien Nederlanders onderschrijft dat de belangen van in Nederland geboren mensen zwaarder wegen dan die van anderen – dan die van mensen met een Nederlands paspoort die ergens anders zijn geboren. Zie daar de democratie, en de rand van het ravijn.
Pijnlijk is dat dit antidemocratisch denken drijft op misleidende frames, opzettelijke wanen en verzinsels. En voor de tweede keer op rij dreigen nepnieuws en manipulaties de Tweede Kamerverkiezingen te bepalen. Want geen politiek onderwerp met zoveel feitenvrij gebazel als migratie.
Het is wat ouderwets, maar toch even wat data. Elk jaar komen gemiddeld zo’n 400 duizend migranten naar Nederland. Ongeveer 10 procent, gemiddeld 40 duizend, is asielzoeker. De andere 360 duizend is student, EU-burger en in overgrote meerderheid arbeidsmigrant.
Asielmigratie blijft door de tijd redelijk gelijk. Arbeidsmigratie is in vijftien jaar verviervoudigd. Omdat VVD en BBB groot belang hebben bij arbeidsmigranten (met belastingvoordelen behangen expats in het luxesegment, en de nieuwe gastarbeiders in kassen en slachthuizen), gaat de discussie over de 10 procent minderheid.
Niet alleen Wilders doet alsof asielzoekers het leeuwendeel zijn. Vreemdelingenhaat wordt grif gevoed door de partij die zich als gematigd midden vermomt. Toen Rutte IV viel over de leugen ‘nareis op nareis’ – het fanatiekst uitgedragen door nareiziger Yesilgöz, verkondigde VVD-coryfee Kamp in alle media dat van de ‘400 duizend migranten per jaar, een stad zo groot als Utrecht, een belangrijk deel asielmigratie is’. Overtreffende trap op rechts zijn de schunnige analogieën met insectenplagen en vloedgolven.
Links volhardt in een eigen kleine mythe, namelijk: dat iedere asielzoeker vluchteling is. Amnesty International bekritiseerde de intentieverklaring die minister van Asiel en Migratie Van Weel tekende met Oeganda. Daar zou een terugkeerhub komen voor uitgeprocedeerde asielzoekers uit Afrika.
Nu kun je geen homo of transgender naar Oeganda sturen, maar voor jonge Afrikaanse mannen die niet van plan zijn daar politiek tegenstander van president Museveni te worden, is het er ongevaarlijk en levendig. De Amnesty-woordvoerder zei echter: ‘Als je deze deal sluit, is de kans groot dat deze mensen […] worden teruggestuurd naar het land van herkomst, waaruit ze zijn gevlucht en waar ze dus gevaar lopen.’
Die ‘dus’ geldt voor 60 procent van alle asielzoekers. Die krijgen daarom een verblijfsstatus. 40 procent loopt in het thuisland geen gevaar; zij zijn na een lange reeks van uitspraak en beroep uitgeprocedeerd. Van deze afgewezen asielzoekers gaat 20 procent zelf terug. 80 procent heet ‘met onbekende bestemming’ verdwenen.