Honderden mensen demonstreren in Rotterdam tegen asielwet: ‘Strafbaarstelling is vreemdelingenhaat’

In het centrum van Rotterdam is zondag gedemonstreerd tegen het besluit van de Tweede Kamer om ongedocumenteerden en hulp aan mensen zonder verblijfspapieren strafbaar te stellen. Op het Schouwburgplein hebben zich rond 13:00 uur zo’n 500 mensen verzameld. “Geen mens is illegaal en iedereen heeft recht op een menswaardig bestaan”, is hun boodschap.
Mensen met grote vlaggen, spandoeken en zelfgeschilderde protestborden verzamelen zich op het Schouwburgplein. De sfeer is gemoedelijk, hoewel de woede en frustratie over de geplande wetgeving voelbaar is. “Strafbaarstelling is vreemdelingenhaat!”, roept de menigte.
Larissa Vlieger, GroenLinks-raadslid en woordvoerder namens de organisatie van het protest, noemt het strafbaarstellen ‘ontmenselijking’ en ‘te bizar voor woorden.’ “Ieder mens heeft het recht om hier te bestaan op deze aarde.”
De Tweede Kamer heeft vorige week de asielwet goedgekeurd, waarmee illegaal verblijf in ons land strafbaar wordt. Mensen die geen geldige verblijfspapieren hebben, zouden dan in de gevangenis kunnen belanden. Voorlopig is het nog niet zover: eerst moet de Raad van State advies uitbrengen, daarna buigt de Eerste Kamer zich erover.
In de media ligt de aandacht vaak op de hulporganisaties die door deze wetgeving in de problemen kunnen komen. Maar die houden zich wel stevig, denkt Vlieger. “Ik denk dat het vooral gaat om de ongedocumenteerde mensen zelf. Zij zijn nu echt heel angstig en bang voor de gevolgen. We merken nu al bijvoorbeeld dat mensen bang zijn om naar de huisarts te gaan.”
‘Niemand hielp haar’

Tongerlo
screenshot youtube video © Buitenhof
Dat blijkt ook uit de verhalen van de Rotterdamse straatarts Michelle van Tongerloo, die als eerste het podium beklimt. Ze vertelt verhalen over de ongedocumenteerde mensen die ze helpt vanuit de Pauluskerk, zoals een vrouw die was uitgehuwelijkt aan een Nederlandse man, die haar mishandelde. “Na ontelbare mishandelingen vluchtte ze de straat op, maar niemand hielp haar, want ze was ongedocumenteerd.”
“Want hoe kan het dat mijn patiënten zo rechteloos zijn geworden, dat hun mens-zijn hun grootste gevaar is geworden?”
Michelle van Tongerloo, huisarts en straatarts
Ongedocumenteerde mensen zijn niet het begin van een probleem, maar het einde, zegt Van Tongerloo. “Als ze voor mijn neus in de spreekkamer in de Pauluskerk zitten, dan zie ik hoe zij slachtoffer zijn van een diep ongelijke wereld waaraan wij allemaal meewerken. Waarin we hebben besloten dat mensen überhaupt ongedocumenteerd kunnen zijn. Want hoe kan het dat mijn patiënten zo rechteloos zijn geworden, dat hun mens-zijn hun grootste gevaar is geworden?”
Het steekt Van Tongerloo dat er nu pas aandacht is voor dit onderwerp. “Dat is omdat wij hiermee risico lopen; wij, de mensen met een paspoort, hulpverleners, Nederlanders. Maar het leven van ongedocumenteerde mensen, mijn patiënten, was zonder deze beoogde wet ook al onder de maat. Daar hadden we als heel Nederland al vele jaren tegen moeten protesteren, en dat is niet gebeurd.”