Zandzakken zijn inefficiënt. In Delft testen ze nieuwe waterkeringen voor noodgevallen

Zandzakken zijn inefficiënt. In Delft testen ze nieuwe waterkeringen voor noodgevallen.

Regendruppels doorweken een groot grasveld op de campus van de TU Delft. Maar het is niet genoeg. In de verte steekt een onderzoeker in kaplaarzen zijn hand in een kleine grijze put om water te laten lopen in een kuil in het gras met het formaat van een klein zwembad. De kuil móét overstromen. Op dit grasveld testen onderzoekers al ruim tien jaar moderne systemen die Nederland en andere landen moeten beschermen tegen overstromingen. Zandzakken 2.0, zo je wilt.

Terwijl de kuil langzaam vol stroomt, begint aan de rand een tien meter lange rupsachtige zwart-gele buis in de hoogte te groeien. Deze rups, en de plastic gele bakken en een oranje slurf verderop, laten het testgrasveld lijken op een hindernisparcours voor honden. Vanuit de verte klinkt de snelweg A13. De lucht is grauw.

In de afgelopen weken waren er problemen met hoog water in Noord-Holland door hevige regenval en aanhoudende harde wind uit het westen en noordwesten. Kades liepen over. Kelders stroomden vol. De brandweer legde duizenden zandzakken neer.

Maar zandzakken zijn achterhaald en inefficiënt, weten de onderzoekers op dit testgrasveld.

Zodra ze doordrenkt zijn, zijn zandzakken vervuilde grond geworden

Raymond Hofer van het bedrijf Dutch Water Prevention