Het onoplosbare probleem van de bankslapers in Rotterdam, de wethouder legt zich er niet bij neer

Homeless Shelter” by Tobyotter is licensed under CC BY 2.0

“Het is een tikkende tijdbom”, zegt de Rotterdamse wethouder Ronald Buijt van Zorg. “Die duizenden mensen die noodgedwongen bij vrienden en bekenden van bank naar bank logeren, lopen het risico uiteindelijk dakloos te raken.” En dat moment wil hij voor zijn. Want is iemand eenmaal dakloos, dan begint de ellende pas echt. Vandaar zijn ‘Actieplan Bankslapers’.

Buijt (Leefbaar Rotterdam) noemt iemand een bankslaper als hij of zij voor langere tijd in het huis van familie, vrienden of bekenden verblijft, soms met partner, soms zelfs met een heel gezin. Je kunt ze ook tegenkomen als illegale bewoner van een huisje op een volkstuincomplex. Of ze wonen in hun eigen auto. Bijna altijd staan bankslapers niet meer ingeschreven bij de gemeente.

Iemand gaat scheiden. Iemand heeft zijn gevangenisstraf uitgezeten. Iemand verliest zijn baan. De ouders van een meerderjarig kind dat nog thuis woont, overlijden. Een jongere krijgt ruzie met zijn ouders. De bankslapers vormen een gemêleerde groep, met één overeenkomst: ze zijn van de een op de andere dag het dak boven hun hoofd kwijt.

[…]

Meer tijdelijke huisvesting

En dus probeert de wethouder meer tijdelijke huisvesting te regelen voor bankslapers, in afwachting van een definitieve woning. Niet alleen bij de gemeente, maar ook bij particulieren. Kamerverhuur moet aantrekkelijker worden gemaakt.

“We moesten iets met de kostendelersnorm doen, zodat het voor mensen met een uitkering mogelijk wordt om iemand in te laten wonen zonder dat het direct invloed op de uitkering heeft”, zegt Buijt.

“Vrijstelling van die kostendelersnorm moet makkelijk en eenvoudig te regelen zijn, net als het aanvragen van een uitkering door de bankslaper. Voor ons is het wel voorwaarde dat de kansen en het risico op fraude niet groter mag worden. We moeten daar scherp in blijven.”

Aan gemeentelijke kant verdubbelt de wethouder het aantal tijdelijke opvangplekken speciaal voor bankslapers naar honderd. En hij kijkt of gemeentelijke panden omgebouwd kunnen worden tot een soort woonhotel. Waar mensen onder begeleiding kunnen zoeken naar vaste, definitieve woonruimte.