Tientallen grote bedrijven springen in de bres voor Europese natuurherstelwet: goed voor klimaat, economie én gezondheid
“Silberwald Harz – dead spruce forest” by greenoid is licensed under CC BY-SA 2.0
Vele grote bedrijven in Europa hebben zich maandag uitgesproken voor de Europese natuurherstelwet. Die is volgens hen ‘een essentieel middel om onze klimaat- en biodiversiteitscrises aan te pakken’.
De steun van Europa’s grootste bedrijven is een welkom steuntje in de rug voor Eurocommissaris Frans Timmermans. De natuurherstelwet is immers een belangrijk onderdeel van zijn Green Deal, maar stuit op weerstand van lidstaten – waaronder Nederland – en de christen-democratische fractie in het Europees Parlement. De groep waar onder meer het CDA toe behoort, verliet twee weken geleden de onderhandelingen over de wet, en stemt naar verwachting tegen. Volgens hen zouden de plannen de Europese landbouw schaden en infrastructuurprojecten tegenhouden.
In een gezamenlijke verklaring vegen ruim zestig grote bedrijven die argumenten van tafel. Het herstel van leefgebieden, zoals de wet beoogt, zal volgens hen ‘uiteindelijk helpen de klimaatcrisis aan te pakken, onze voedsel- en waterzekerheid op de lange termijn te waarborgen en banen te behouden en creëren’. Ze onderstrepen het belang van ‘gezondere bodems, een betrouwbare watervoorziening, overvloedige vispopulaties en een veelvoud aan bestuivers’ voor de voedselproductie en het menselijk welzijn.
Onder de ondertekenaars zijn bedrijven met een uitgesproken groen profiel, zoals zoekmachine Ecosia en Triodos Bank, maar ook bepalende multinationals zoals Coca Cola, Ikea, H&M en Nestlé.
‘Een essentieel middel’
Die bedrijven lagen zelf meermaals onder vuur vanwege niet-waargemaakte of weinig ambitieuze klimaat- en milieumaatregelen. Toch vragen ze nu om een ‘ambitieuze en juridisch bindende natuurherstelwet om de natuur terug te brengen naar Europa’. Zo’n wet is volgens hen ‘een essentieel middel om onze klimaat- en biodiversiteitscrises aan te pakken, en de duurzaamheid en levensvatbaarheid van onze samenleving en economie op de lange termijn te garanderen’.
[…]
‘De kosten van nietsdoen zullen veel grotere uitdagingen en risico’s voor de economie met zich meebrengen’, schrijven ze. In natuurbescherming zien ze juist een verdienmodel, aangezien dat uiteindelijk leidt tot kostenbesparingen op het gebied van klimaataanpassing en natuurrampenbestrijding, betere water-, bodem-, en luchtkwaliteit en algemeen welzijn.