Ombudsman Marianne van den Anker: ‘Rotterdam moet naast inwoners staan, in woorden en in daden’

Rechts Rotterdamse ombudsman Marianne van den Anker Wouter Engler, CC BY-SA 4.0, via Wikimedia Commons

De Rotterdamse ombudsman Marianne van den Anker werd in haar eerste jaar overspoeld met klachten van Rotterdammers. Haar terugkerende conclusie: de gemeente moet beter gaan luisteren naar haar inwoners — en nu echt.

Terwijl Marianne Van den Anker terugblikt op haar eerste jaar als ombudsman, blijkt hoeveel ze op haar bordje heeft gehad. Ze springt van het ene onderwerp op het andere. Van de armoede in de stad naar het drama rondom het toeslagenschandaal en leerlingenvervoersbedrijf Trevvel. ,,Het was een onrustig jaar’’, zegt ze. ,,En dat is het nog steeds. Het is pas dinsdag en we hebben sinds het weekend al een recordaantal klachten binnengekregen: 41 in totaal!’’

[…]

Bubbeltje

In 2022 kreeg de ombudsman 1654 klachten binnen. Maar niet alle klachten van Rotterdammers worden opgehaald. Daarom rijdt vanaf de zomer de zogeheten Ombulance, een mobiel kantoor waar mensen hun verhalen kwijt kunnen. Met dit initiatief, naar Amsterdams voorbeeld, wil Van den Anker een grote groep Rotterdammers bereiken die geen vertrouwen meer hebben in de overheid.

,,We missen veel mensen, waardoor we niet altijd weten wat er in de haarvaten van de samenleving gebeurt’’, zegt ze. Wie die Rotterdammers dan zijn? ,,Mensen die in allerlei bubbels leven. Een bubbeltje van complottheorieën, mensen die geen jeugdzorg aanvragen uit angst dat hun kinderen worden afgepakt of mensen die geen energietoeslag aanvragen, omdat ze denken dat ze straks alles moeten terugbetalen.’’

[…]

,,Rotterdam moet vaker luisteren naar haar burgers door aan deep listening te doen’’, zegt Van den Anker. ,,Nee, de afgelopen weken hebben we zeker geen lekker trackrecord gehad’’, zegt ze. Tijdens het debacle over het schrappen en inkorten van tramlijnen, voelden weer veel bewoners zich genegeerd. Dat zit volgens Van den Anker veel dieper, omdat het ook gaat over de 39 wijkraden in de stad die zich ongehoord voelen. ,,Ik snap dat we aan de wijkraden moeten wennen, maar het is heel erg om vast te stellen dat zij nu ook al denken: worden wij wel serieus genomen? Ik maak me daar zorgen over. Het succes van de wijkraden valt of staat bij hoe serieus je elkaar wil nemen.’’