Prestigieuze universiteit haalt naam omstreden farmaceuten van gebouwen – Oxycodon

Entrance to the Sackler Library, History of Art Department of the University of Oxford” by Ralf van Bühren is licensed under CC BY-SA 4.0

De Britse Universiteit van Oxford stopt met het gebruik van de naam van de omstreden miljardairsfamilie Sackler. De gebouwen, ruimtes en functies die met donaties van de familie werden gefinancierd, zullen niet meer naar Sackler worden vernoemd.

Zo heet de Sackler Library – de belangrijkste bibliotheek voor kunstgeschiedenis en archeologie – voortaan de ‘Bodleian Art, Archaeology and Ancient World Library‘. Daarnaast zullen twee museumzalen en drie staffuncties die niet langer de naam van de Sackler-familie dragen.

De naam is omstreden, omdat de familie Sackler medeverantwoordelijk wordt gehouden van de opioïdencrisis in de VS. Purdue, het bedrijf van de familie, verkocht jarenlang op grote schaal de zware pijnstiller OxyContin, met de werkzame stof oxycodon. 

Die stof is zeer verslavend en een te hoge dosis van de stof zorgt voor een vertraagde ademhaling, met kans op een coma of overlijden. De verkoop van de pijnstiller werd gestuwd met agressieve marketingpraktijken terwijl de risico’s rond verslavingsgevoeligheid werden verzwegen.

[…]

Oxycodon: veel bijwerkingen en zeer verslavend

Oxycodon is een morfineachtige pijnstiller, een opioïde. Maar naast het gewilde effect van pijnstilling heeft het ook veel bijwerkingen. Denk bijvoorbeeld aan onschuldige bijwerkingen als misselijkheid, obstipatie en duizeligheid. Maar er zijn ook ernstigere bijwerkingen zoals kans op verslaving bij langdurig gebruik of vermindering van de ademhaling. Ook kan bij een te hoge dosis sufheid optreden.

Pijnstillers De gebroeders Sackler vergaarden een vermogen met een pijnstiller, die aan bijna een half miljoen mensen het leven kostte.

Journalist Patrick Radden Keefe schreef een fascinerende geschiedenis over hun vaak onmenselijke praktijken.

Vijfendertig miljard dollar is de totale omzet van de pijnstiller OxyContin, een opioïde. 450.000 Amerikanen zijn er sinds de introductie van het middel, in 1996, overleden aan overdoses die verband hielden met opioïden. 2500 rechtszaken zijn er aangespannen tegen fabrikant Purdue.

De getallen in Het Pijnstillerimperium van Patrick Radden Keefe zijn duizelingwekkend. Als er een non-fictie-tegenhanger zou bestaan van de Great American Novel dan zou dit boek daar een geslaagd voorbeeld van zijn. Het is een grootse familiegeschiedenis, een geschiedenis van de reclame, van de farmaceutische industrie, nou ja, eigenlijk is het een geschiedenis van Amerika in de 20ste en het begin van de 21ste eeuw. Bovendien is het een knap staaltje onderzoeksjournalistiek.

De familie, dat zijn de Sacklers. Wereldwijd zijn ze vooral bekend om hun filantropie. Ze hebben hun naam verbonden aan musea en universiteiten van Harvard tot Oxford, van het Metropolitan Museum in New York tot het Louvre in Parijs. In Westminster Abbey in Londen is een glas-in-lood-raam opgedragen aan twee leden van de familie. Maar het familiebedrijf van de Sacklers, de producent van OxyContin, is niet naar hen vernoemd, alsof ze dáár niet trots op zijn.

Patrick Radden Keefe, onderzoeksjournalist voor onder meer The New Yorker, laat overtuigend zien dat dat bedrijf, Purdue, verantwoordelijk is voor de opiatencrisis in de VS en dat de Sacklers bloed aan hun handen hebben.

Eén van de redenen dat zijn boek zo goed is, is dat Keefe de hoofdpersonen tot in hun vezels karakteriseert. Dat begint met Arthur Sackler, zoon van Joodse immigranten en de motor van het gezin. Zijn vader heeft een slecht lopende kruidenierswinkel in Brooklyn.