Steeds meer animo voor ‘dialoogtafels’ over slavernijverleden
Sinds de kabinetsexcuses voor het slavernijverleden lijkt het misschien stil, maar de organisatie van de Keti Koti Dialoogtafels is drukker dan ooit. En de opdrachtgevers komen uit verrassende hoeken.
De Keti Koti Dialoogtafels, genoemd naar de van oorsprong Surinaamse feestdag ter viering van de afschaffing van de slavernij, bestaan nu twaalf jaar. Het idee is dat Nederlanders van allerlei kleuren met elkaar in gesprek gaan over de erfenis van het gedeelde slavernijverleden en het koloniale verleden.
Dit jaar is er een recordaantal aanvragen, zegt oprichter Mercedes Zandwijken. “Opeens gaan er deuren open waar we voorheen tevergeefs op stonden te kloppen.” Er worden daarom acht mensen opgeleid om bij te springen. Aanvankelijk organiseerde Zandwijken de gespreksrondes alleen met haar man en haar zoon.
De Keti Koti Dialoogtafel
Tijdens een Keti Koti Dialoogtafel wordt door het uitwisselen van persoonlijke ervaringen, herinneringen en gevoelens stilgestaan bij de hedendaagse gevolgen van het Nederlandse slavernijverleden.
Gemiddeld nemen zo’n honderd mensen deel, evenredig verdeeld over kleur. Naast de gesprekken worden rituelen uitgevoerd die te maken hebben met het slavernijverleden.
De komende viering van Ketikoti op 1 juli is extra bijzonder, omdat het dan 150 jaar geleden is dat de slavernij in de Nederlandse koloniën definitief ten einde kwam. “Alleen al in aanloop naar Ketikoti staan er dertig dialoogtafels gepland”, zegt Zandwijken.
Er zijn verschillende grote bedrijven en organisaties die een tafel ‘hosten’, zoals ABN Amro en de provincie Noord-Holland. Hun eigen personeel kan zich aanmelden, maar ook mensen van buiten.
Zandwijken merkt dat deelnemers ook na afloop nog vaak de behoefte hebben om een bijdrage te leveren aan het bestrijden van racisme en discriminatie. “Onze stichting biedt ook de mogelijkheid om na afloop elkaar weer te ontmoeten om hierover samen te brainstormen.”
De eerste dialoogtafel van dit jaar was gisteravond in opdracht van de provincie Noord-Holland. Het archeologiemuseum in Castricum was gevuld met lange rijen tafels. Wie zich identificeert met zwart of gemengd, kon plaatsnemen aan de ene kant en wie zich identificeert met wit aan de andere kant.