Nu gaat de wereld veranderen, dacht Marjan Minnesma nadat haar stichting Urgenda de klimaatzaak tegen de Nederlandse staat had gewonnen. Toch moet er nog een hoop gebeuren. Moedeloos wordt Minnesma daar niet van. Ze zet haar strijd voor een duurzame wereld onvermoeibaar voort.
Terwijl afgelopen zomer opnieuw een recordhoeveelheid bos verbrandde en de vogels dood uit de lucht vielen door de hitte, nam Marjan Minnesma (56) de prestigieuze Goldman Environmental Prize in ontvangst. Het was de eerste keer dat een Nederlander deze belangrijke internationale prijs, ook wel de ‘groene Nobelprijs’ genoemd, won.
De winnaars ‘geven ons een reden voor hoop en herinneren ons eraan wat er in het licht van tegenspoed kan worden bereikt’, schreef de jury. De Zaanse Minnesma mocht de prijs in ontvangst nemen voor het winnen van de geruchtmakende klimaatzaak in 2019, waarin de rechter besliste dat de Nederlandse overheid meer moet doen om de uitstoot van broeikasgassen terug te dringen.
Overdag doet de oprichter van Urgenda, de actieorganisatie die Nederland sneller duurzaam wil maken, maar één ding: praten, praten, praten. Met ceo’s, boeren, burgers, met Tata Steel en met Rutte. Allemaal om dat ene doel te bereiken: een land waar in 2030 geen wolkje CO2 meer wordt uitgestoten, zodat de opwarming van de aarde onder de wereldwijd afgesproken 1,5 graad blijft. Want Minnesma gelooft er heilig in dat dat kan.
Op hoeveel graden zitten we nu?
‘Op dit moment zitten we wereldwijd op 1,2 graden, maar dat is niet gelijk verdeeld. In Nederland zitten we al rond de 2 graden opwarming. In sommige gebieden leidt dit tot enorme droogte en hongersnood, in andere tot te veel water en modderstromen. En dit is nog maar het begin. Maar omdat het hier in Nederland nog niet erg genoeg was – we hebben één overstroming in Limburg gehad, dat is in vergelijking met Pakistan nog niks – weten mensen dat toch goed te negeren.’
Hoe kan dat?
‘Pas als het gevaar echt voor onze neus staat, gaan mensen vechten of vluchten, zeggen biologen. Maar ik denk altijd: we hebben 1 procent meer dna dan een chimpansee, dan kunnen we dat toch ook gebruiken? De techniek is niet het probleem, we kunnen naar de maan en terug. Het is de wil.’
[…]
Om meer aandacht af te dwingen voor de verwoestende gevolgen van klimaatverandering, gooiden twee actievoerders van Just Stop Oil in oktober soep tegen de Zonnebloemen van Van Gogh. Vind jij dat te verantwoorden?
‘Ook zij hebben alle rapporten gelezen van het IPCC (Intergovernmental Panel on Climate Change, het klimaatbureau van de Verenigde Naties, red.). Ze zijn superongerust, maar als ze gewoon een sit-in op straat organiseren, worden ze hardhandig verwijderd en gebeurt er niks. Dus ja, als iets zo ernstig is en je denkt dat de overheid niet voldoende doet, dan begrijp ik deze vorm van burgerlijke ongehoorzaamheid.’
Zulke acties roepen ook irritaties op.
‘Het is jammer dat dit protest veel meer aandacht krijgt dan vreedzame acties, maar ik denk dat veel mensen die dit veroordelen, niet in al hun vezels voelen wat er gaat gebeuren. Dat we op heel veel plekken op aarde in de tweede helft van deze eeuw in een onleefbare wereld belanden.’