Kabinet-Schoof in uitvoering 🍉
© Mirjam Vissers Artwork – – met genereuze toestemming van de kunstenares
Migratie-leugenaar: ‘… heel raar als iemand op asiel het kabinet laat vallen’
Zie voor VVD fantasie- en leugentalent ondermeer hier en hier
Dilan Yesilgöz trok bij WNL hoogstpersoonlijk de eindsprint richting sit-inverontwaardiging
Het conflict voor vandaag ligt al klaar. Op maandag 7 oktober, de dag waarop het gigantisch geëscaleerde conflict in Gaza een jaar geleden begon, zal het op het radio en tv ongetwijfeld veel gaan over al het leed dat tot nu toe berokkend is, over de geopolitieke ingewikkeldheid van de situatie en over de historische gevoeligheid van het conflict. Maar waar het vermoedelijk hoofdzakelijk over zal gaan: over de sit-ins op stations, en de vraag of die vandaag wel te verdedigen zijn.
Wie we daarvoor mogen bedanken: de VVD, die dit perspectief de afgelopen dagen zorgvuldig construeerde. En de media die hun frame bereidwillig overnamen, kennelijk dankbaar voor een microrel om deze oneindig ingewikkelde situatie toe te reduceren. 🍉
Na hoeveel leugens barst het kabinet-Schoof?
© Volkskrant
Al is de leugen nog zo snel….
Dat principe werkt alleen als het aantal leugens binnen de perken blijft. Bij de bijna trumpiaanse leugenfrequentie van het kleuterkabinet-Schoof werkt dat al minder. Veel kiezers raken door alle onwaarheden van deze coalitie afgestompt en geloven het wel.
Als je maar voldoende hardnekkig bullshit verkondigt, zo weet zowel Trump als Poetin, dan blijft daar altijd wel iets van hangen. Geheel in die lijn had Dilan Yesilgöz een jaar geleden met haar hardnekkige nareisleugen de weg voor de huidige wanvertoning geplaveid.
Het hoofdlijnenakkoord van NSC met die drie populistische partijen is op een aantal evidente leugens gebaseerd. Dat was nodig om iedereen binnenboord te krijgen.
Tegelijk wordt niet elke leugen door alle coalitiepartners even enthousiast gedeeld. Een gevolg daarvan is dat men elkaar bijna openlijk de tent uitvecht, omdat als zo’n leugen niet meer te ontkennen valt alle partijen waarvoor déze leugen niet van existentieel electoraal belang is, er meteen afstand van nemen en hun collega-populisten het alleen moeten zien te rooien.
De hoofdleugen van de PVV: we gaan de zelfverzonnen ‘asielcrisis’ wel even met een noodwet fiksen, en daarmee zijn al onze andere problemen (woningnood, overbelaste zorg) als bij toverslag voorbij. Met een opt-out in Europa is het zo opgelost. Gewoon even in Brussel met de vuist op tafel slaan! (En uiteraard gaat er geen cent meer die kant op.)
De hoofdleugen van de BBB: er bestaat geen door de landbouw veroorzaakte stikstofcrisis, er hoeft niets te veranderen inzake het mestbeleid. Met een opt-out in Europa is het zo opgelost. Gewoon even in Brussel met de vuist op tafel slaan! (Maar uiteraard wel graag nog veel landbouwsubsidie uit Brussel onze kant op.)
De hoofdleugen van de VVD: dit is een heel gewoon kabinet, alleen een stuk rechtser, waarbij onze internationale belangen en geloofwaardigheid op geen enkele manier worden geschaad.
De hoofdleugen van de NSC: dit is géén gewoon, maar een extraparlementair kabinet, met de coalitiefracties op grote afstand, waarbij het herstel van de rechtsstaat en de geloofwaardigheid van de overheid centraal staan.
Dat wordt dus de hamvraag de komende tijd: door welke onhoudbare leugen barst uiteindelijk het kabinet? Er blijkt weinig te zijn dat deze coalitie bindt.
[…] Al zijn leugens nog zo snel, overleeft dit kabinet ze alle wel? 🍉
Populisten manipuleren kiezers met ‘klare taal’
Populisme
Taal die de complexiteit van de politieke realiteit platslaat in oneliners, is niet bedoeld om burgers duidelijkheid te geven, maar om macht uit te oefenen, schrijft Philip Huff.
BBB-leider Caroline van der Plas heeft de Klare Taalprijs van de Nationale Jeugdraad gewonnen. Dat is een jaarlijkse onderscheiding voor politici die volgens de koepel van veertig jongerenorganisaties in duidelijke taal spreken en daarmee de politiek ‘toegankelijk’ maken. In het BNNVARA-televisieprogramma Bar Laat stelde de fractievoorzitter van de BBB erg trots te zijn op deze prijs. „Dit is waar we het voor doen. Dat mensen snappen wat politiek is. Supermooi.”
Supermooi, inderdaad. Alleen: Van der Plas spreekt helemaal geen klare taal. De BBB-voorvrouw praat wellicht in begrijpelijke woorden maar daarmee versluiert ze voornamelijk politieke en bestuurlijke complexiteit. Hoogleraar economie aan de Vrije Universiteit Bas Jacobs betitelde bij BNR de Miljoenennota van het kabinet-Schoof als „een overkill van wollige ambtelijke teksten en underkill van concrete uitwerkingen van maatregelen”.
Philip Huff is schrijver en regisseur.
Recent viel Van der Plas tijdens een commissievergadering uit tegen de oppositie: „Er wordt enorm veel paniek gezaaid [hier]. Er wordt gesproken over oude schoenen weggooien voordat er nieuwe zijn: pyromanenpolitiek, Russische roulette. Terwijl, wat er straks voor in de plaats komt, dat weten we helemaal niet.”
Ferme taal houdt weinig verband met weerbarstige politieke werkelijkheid
Van der Plas voerde campagne op één punt: van onze boeren blijf je af. Het nieuwe kabinet draaide de stikstofaanpak dan ook direct de nek om. Van de 25 miljard euro die Rutte IV had begroot voor de noodzakelijke transitie van onze veehouderijen gaf Van der Plas 15 miljard weg in de onderhandelingen voor het kabinet-Schoof, zonder daarvoor een alternatief te bieden. 🍉
Oppositie moet niet milder worden tegen PVV-kabinet
Premier Schoof greep in en daar zat geen woord Spaans bij. Hij liet er geen misverstand over bestaan dat wat PVV-staatssecretaris Chris Jansen had geroepen niet kan worden getolereerd. Jansen riep vorige week in een tv-interview nog altijd achter de gewraakte ‘minder-Marokkanen’-uitspaak van zijn partijleider Geert Wilders te staan. De voorman van de PVV is er strafrechtelijk voor veroordeeld.
Schoof reageerde, in de marge van de VN-top in New York, furieus. „No way dat een bewindspersoon in mijn kabinet zo’n uitspraak doet”, zei hij tegen het AD. In een brief aan de Tweede Kamer maakte de premier duidelijk dat er geen sprake kan zijn van het onderscheid waarmee Jansen zijn opmerking had proberen te legitimeren. Er bestaat voor bewindslieden géén verschil tussen uitlatingen als privépersoon en als lid van de regering. „Persoonlijke opvattingen zijn bij de uitoefening van het ambt van bewindspersoon niet van toepassing.”
Vanaf de vorming van het kabinet-Schoof, geschraagd door PVV, VVD, NSC en BBB, was het wachten op dit soort relletjes – groot en klein. Met PVV-bewindslieden in de gelederen zijn rabiate, discriminerende en beledigende uitingen nooit ver weg.
Het is goed dat GroenLinks-PvdA-Kamerlid Habtamu de Hoop zich vorige week direct boos maakte over de kwestie. De Hoop liet zien dat de oppositie drie maanden na de beëdiging van het nieuwe kabinet niet de fout mag maken de radicaal-rechtse regering onder aanvoering van de PVV als een gegeven te beschouwen en over te gaan tot de orde van de dag. 🍉
De signalen zijn nu wel duidelijk genoeg: voor Wilders telt in deze constellatie alleen het belang van de PVV
Premier Schoof zal het gedrag van de grootste regeringspartij zien als ‘extraparlementaire vrijheid’, maar het doen en laten van de PVV komt onderhand dichter in de buurt van ondermijning.
Het is dat ze in Jeruzalem wel wat beters te doen hebben, anders had de regering-Netanyahu dit weekend een tijdje kunnen studeren op het Nederlandse standpunt over de gevechtshandelingen in Libanon. Premier Dick Schoof had bij de VN nog niet gepleit voor een staakt-het-vuren of de leider van ’s lands grootste regeringspartij prees de Israëlische regering omdat die Schoofs ‘onverstandige oproep’ straal negeerde.
Dat was na een week waarin PVV-staatssecretaris Chris Jansen er drie werkdagen en meerdere etappes voor nodig had om in zijn correspondentie met de Tweede Kamer duidelijk te maken hoe hij zich verhoudt tot Wilders’ ‘minder Marokkanen’-uitspraak. De eerste opmerking van Jansen, dat hij daar nog vierkant achter stond, werd hier en daar nog weggezet als politieke onhandigheid, maar over de briefjes die daarna kwamen, was natuurlijk nagedacht en overlegd. Niet te veel tegelijk toegeven, was de impliciete boodschap vanuit de PVV: de mensen moeten wel weten hoe we er echt over denken.
Dat roept herinneringen op aan de tijd van Rutte I, toen Wilders als ‘gedoger’ van het kabinet voortdurend de premier in verlegenheid bracht. Die moest dan aan andere regeringsleiders uitleggen dat Wilders’ Polenmeldpunt niet betekende dat Nederland tegen arbeidsmigratie was, dat Wilders’ verzet tegen de viering van de Turks-Nederlandse betrekkingen echt niet gedeeld werd door het kabinet, dat Nederland heus niet voor een opt-out in de EU was, hoewel Wilders dat wel twitterde. En zo ging het maar door. […]
Net als toen is ook nu de vraag wat Wilders eigenlijk wil met het kabinet: iets voor elkaar krijgen of slechts zijn opiniepeilingen op niveau houden. 🍉
Hoe PVV’er Barry Madlener in zijn eerste weken als minister van Infrastructuur de voorgenomen krimp van Schiphol terug liet draaien
Luchtvaart
In zijn eerste weken als minister zette PVV’er Barry Madlener ambtenaren onder druk om het maximaal aantal vliegbewegingen op Schiphol anders te berekenen.
Minister Barry Madlener (Infrastructuur en Waterstaat, PVV) heeft zijn ambtenaren onder druk gezet om omstreden informatie van Schiphol en KLM te gebruiken voor het berekenen van het maximaal aantal vliegbewegingen op Schiphol. De topambtenaar op dit dossier heeft zich naar aanleiding daarvan ziek gemeld.
Madlener heeft op grond van die berekeningen de door zijn voorganger aankondigde krimp van Schiphol vrijwel teruggedraaid. In aanloop naar dit besluit is herhaaldelijk door de minister en zijn ambtenaren overlegd met de top van Schiphol en de luchtvaartsector, maar omwonenden en belanghebbenden zoals de gemeente Amsterdam werden daar niet bij betrokken.
De Amsterdamse wethouder Hester van Buren is verbijsterd door de plotselinge koerswijziging van de minister, die ze ondoordacht en slecht onderbouwd noemt, en zegt dat het schadelijk is voor het vertrouwen van burgers in een betrouwbare overheid. 🍉
De coalitiepartijen blijven verzanden in ruzie en chaos, blijkt in de eerste week na de Algemene Politieke Beschouwingen
Coalitie en kabinet
De eerste ‘echte’ week na de APB stond bol van de conflicten tussen de coalitiepartijen. De problemen blijken niet op te houden bij het asieldossier. Is dit een voorbode van nog veel meer venijn?
Het was dinsdagochtend, en er klonken nog mild optimistische geluiden uit de coalitie van PVV, VVD, NSC en BBB. De coalitiepartijen waren nog aan het bijkomen van de crisis van de week ervoor, de Tweede Kamerfracties namen in hun wekelijkse vergadering de tijd om even na te praten.
Het kabinet, zo was de sfeer, had de moeilijke Algemene Politieke Beschouwingen (APB) toch maar mooi overleefd. Premier Dick Schoof had zich moedig door de APB heengeslagen. En dat het moeilijk zou worden op asiel, dat wist iedereen vooraf ook wel. PVV en NSC, die hierin recht tegenover elkaar staan, moeten hier gewoon nog uitkomen. Het asieldossier werd in de top van de coalitie uitgelegd als een taai, maar geïsoleerd dossier, een onafgehecht draadje uit de kabinetsformatie.
Die dinsdag was het laatste moment dat je nog sussende woorden hoorde over het voortbestaan van het kabinet-Schoof. De dagen erop voltrok zich een nieuwe crisisweek, die aantoonde dat de problemen van de coalitie helemaal niet ophouden bij het asieldossier. De rot zit veel dieper. 🍉
Stop samenwerking met PVV
Democratie
Dit kabinet is een kabinet-Wilders en de democratische rechtsstaat loopt gevaar, schrijft John Morijn. Wilders kopieert Orbán en wil het parlement buitenspel zetten.
Het belangrijkste politieke twistpunt van dit moment is in welke crisis we nu zitten: asiel(opvang)crisis, klimaatcrisis, wooncrisis, boerenlevencrisis, bestaanszekerheidscrisis, mestcrisis, of stikstofcrisis? De meest acute crisis is echter niet voor iedereen duidelijk: met de antirechtsstatelijke PVV mede aan het roer loopt onze democratische rechtsstaat gevaar. Andere politieke partijen moeten samenwerking onmiddellijk stoppen en voor de toekomst uitsluiten.
De start van het nieuwe kabinet belooft niet veel goeds. We zien een poging om via het staatsrechtelijke paardenmiddel van een noodwet een crisis uit te roepen over een bewust in stand gehouden opvangchaos. Tegelijkertijd worden zeer urgente problemen rondom stikstof, mest en klimaat grotendeels genegeerd. In korte tijd zijn we in een onderstebovenrealiteit terechtgekomen. Van een bierfietskabinet, waar iedereen laveloos van het eigen gelijk op een deelbelang in een andere richting trapt, kan je ook niet veel anders verwachten. Maar minder duidelijk is dat we ons zo ook snel op gevaarlijk terrein begeven. […]
Het is belangrijk PVV-leider Geert Wilders te beoordelen vanuit het oogpunt van wat hij wil bereiken. Dat is niet ingewikkeld. Hij kopieert vrij letterlijk het draaiboek van de Hongaarse leider, Viktor Orbán. Het gaat Wilders niet om het vinden van inhoudelijke oplossingen – op dat vlak heeft hij als langstzittend Kamerlid het allerkortste CV – maar om het opblazen van het systeem dat bescherming biedt aan iedereen, waar hij zich slechts bekommert om een deel van de bevolking dat hij zelf definieert. 🍉
Kamervoorzitter Bosma plaatst zich in een respectabele academische traditie: promotie-ophef
Goh, een ouderwets academisch relletje. Martin Bosma, PVV-intellectueel en Kamervoorzitter, zag zijn proefschrift ten tweede male afgekeurd, berichtte het tv-programma Argos. Bosma begon alweer jaren geleden bij politicoloog en collega-stokebrand Meindert Fennema (1946-2023) aan een dissertatie over Zuid-Afrika, een bewerking van zijn eerdere, polemische boek Minderheid in eigen land (2015).
De ambitie van Bosma, die geen goed woord over heeft voor de ‘linkse universiteiten’, leverde toen al ophef op. Afgaande op de commentaren op zijn boek, een oefening in koloniaal revisionisme, was er wetenschappelijk ook nog wel wat te verhapstukken. Volgens Fennema’s opvolger, hoogleraar Jean Tillie, had Bosma in de tweede ronde een „verdedigbaar” werkstuk ingeleverd – maar blijkbaar dacht de rest er anders over. Bosma kán formeel verder, met een andere commissie – kleine kans.
Als eeuwige doctorandus (‘hij die nooit een proefschrift heeft gemaakt’), vraag je je intussen af: waaróm wil de Kamervoorzitter die graad zo graag halen? Vast weer een populistische provocatie, speculeerden stamgasten op sociale media, waar het leedvermaak over Bosma’s afgang dik van de ruiten droop. Een vals opzetje, zeg maar een soort academische false flag operatie – om de universiteit in opspraak te brengen. Zou het?
Natuurlijk niet. De anti-linkse stokebrand Bosma (60) wordt vermoedelijk gedreven door de zucht naar erkenning en status die menig promovendus op leeftijd op de been houdt tijdens een lange mars door de voetnoten. Hij wilde cultuurmarxistisch oprukken in de bovenbouw. Elites hekelen – of het ANC – gaat net iets beter met die twee gezaghebbende letters voor je naam. 🍉
Marjolein Faber: slecht opgevoed, intellectueel infantiel
Marjolein Faber wist het in de oppositie zo goed te verwoorden, allemaal. Lekker recht voor z’n raap, zonder zich iets van anderen aan te trekken, zelfs zonder zich iets aan te trekken van de waarheid. Ze was met haar houding de gedroomde tegenhanger van het ouderwetse politieke dier, dat zich in de ogen van het PVV-electoraat vooral bezighoudt met nodeloos ingewikkeld geleuter.
screenshot © NRC
Faber doet niet aan ingewikkeld, ze doet gewoon aan dom nabauwen van wat ze op verjaardagen in de kring heeft horen zeggen, zonder de moeite te nemen zich te verdiepen in de materie. Ze roept zonder enige scrupule dat er „natuurlijk een relatie tussen de mensen die binnenkomen en de woningnood” zit. Dat de belangrijkste schuld voor de woningnood ligt bij hele andere, strikt autochtone oorzaken zoals slecht politiek beleid (met dank aan Rutte I en II), de economische crisis die nog steeds doorwerkt in de woningbouw, en een verdunning van huishoudens door onder andere het grotere aantal gescheiden partners en andere alleenwonenden – dát wordt beschouwd als een onnodig ingewikkeld verhaal. En dat er feitelijk helemaal geen sprake is van een asielcrisis, weerhoudt Faber er niet van om er een uit te roepen. Want, zegt ze pruilend, zo voelt dat voor haar persoonlijk en als ze dan kijkt „in de maatschappij, dan hebben we gewoon een crisis”.
Tja, als iets voor Faber zo voelt, dan is het echt. Intussen zegt ze halfslachtig sorry wanneer ze op de vingers wordt getikt voor racistische opmerkingen, zoals toen ze werd geconfronteerd met het noemen van de omvolkingstheorie. En toen ze keer op keer loog dat de dader van een steekpartij in Groningen een ‘Noord-Afrikaans uiterlijk’ had. Terwijl getuigen en politie allang hadden verklaard dat het om een witte zestigplusser ging, bleef Faber voor de camera’s zeggen dat „mijn tweet klopt”. Die grove, gevaarlijke leugen nam ze trouwens nooit helemaal terug. Dat hoefde ook niet, want het kwaad was allang geschied.
Marjolein Faber doet me denken aan een slecht opgevoed kind. Een kind dat te veel ruimte heeft gekregen van haar ouders, omdat haar persoonlijke vrijheid het hoogste goed is. Wie mij persoonlijk kent, weet dat ik weinig dingen irritanter vind dan onopgevoede kinderen. Faber is wat dat betreft voor mij de belichaming van de perfecte storm: slecht opgevoed, intellectueel infantiel en – misschien juist daarom – opvallend egocentrisch. Als een kind dat een koekje uit de trommel steelt, en daarbij een kostbare vaas omgooit, kijkt ze verwonderd op als er een reprimande op volgt. ‘Ja, sorry hoor’, zegt Faber dan. ‘Ik wilde gewoon een koekje.’ Dat is voldoende argument voor de veroorzaakte schade, want wat zij wil, dat staat centraal. Een verwend kind verwacht dat het haar niet echt kwalijk wordt genomen.
De vraag is, hoe zo’n onbehouwen persoon zich ontwikkelt nu ze niet meer vanuit de oppositie kan stampvoeten, maar zelf aan de knoppen zit. Tot nu toe lijkt ze vooral verbaasd te zijn; het is allemaal toch niet zo eenvoudig als ze had gedacht. Ik schaamde me plaatsvervangend voor haar, toen ik de reactie van de andere EU-ministers in Luxemburg terug keek. Geconfronteerd met Fabers paradepaardje – een Nederlandse opt-out in het Europese migratiebeleid – keken de Europese bewindslieden verbaasd, sommigen lacherig, anderen streng. Wat een aanfluiting van een minister – je hoorde het ze bijna denken. 🍉
Wilders & Co taxeren het Israël-sentiment onder de eigen achterban verkeerd
Ze zaten vooraan in de Amsterdamse synagoge: Dilan Yesilgöz, Caroline van der Plas en Geert Wilders. Laatstgenoemde had zelfs een keppeltje op; het ene ‘kopvod’ is het andere niet, zullen we maar zeggen. De drie regeringspartners buitelen al weken over elkaar heen om op te komen voor de Joden en de Israëlische staat. Bij sommigen heeft dat óók persoonlijke redenen, bij alle drie is het opportunisme.
Yesilgoz beweerde dat iedereen die via een watermeloen-emoiji steun uitspreekt voor de Palestijnse zaak een antisemiet is, vond dat burgemeesters die protesten op 7 oktober toestonden ‘antisemitisme faciliteren’, en schoffeerde indirect de NS en haar werknemers door te verwijzen naar de Tweede Wereldoorlog. Ongehoord en leugenachtig, maar in de schaduw van de politieke hooligan Wilders kijkt niemand er nog van op.
De vraag is echter waarom de drie regeringspartijen VVD, BBB en PVV zo enorm agressief pro-Israël zijn, en doen alsof elke vorm van kritiek op de Israël per definitie antisemitisme is. Dat is het natuurlijk niet, en dat snapt vrijwel iedereen, zelfs de kiezers van die partijen. 🍉
Burgemeesters zien ‘halfhartige’ reacties in kabinet en coalitie na uithaal Wilders richting Halsema
Lokale bestuurders Burgemeester Dijksma van Utrecht betreurt het dat Haagse politici, al helemaal premier Schoof, de frontale aanval van PVV-leider Wilders op burgemeester Halsema niet steviger afkeuren. „Dit pikken wij niet.”
PVV-leider Geert Wilders zorgt vaker voor ophef, maar maandagavond heeft hij „echt een grens overschreden”, zegt Sharon Dijksma, burgemeester van Utrecht en voorzitter van de Vereniging van Nederlandse Gemeenten. Wilders plaatste op X een foto van pro-Palestijnse betogers die maandag voor ongeregeldheden zorgden in de Amsterdamse binnenstad, waarbij hij de tekst plaatste: „Het land uit met dat tuig. En Halsema mag mee.”
Een frontale aanval op de Amsterdamse burgemeester Femke Halsema dus, door de leider van de grootste regeringspartij. Maandag stond Halsema in Amsterdam voor de moeilijke opdracht om enerzijds de herdenkingen van 7 oktober waardig te laten verlopen en anderzijds ruimte te bieden aan tegendemonstraties. Dijksma: „Burgemeesters staan al onder enorme druk in een samenleving die polariseert en moeten dagelijks moeilijke afwegingen maken, die soms ook kunnen schuren. Het is volstrekt onverantwoordelijk als je dan vanuit Den Haag van de weg gereden wordt, terwijl je juist steun nodig hebt.” 🍉
Het kabinet jaagt op spoken, de politiek op symbolen en de onderliggende structuren blijven buiten beeld
Het was zo’n week waarin zich drie zaken opdrongen die op het oog niets, maar ondertussen alles met elkaar te maken hebben.
1. De bordjes met de tekst ‘Hier werken we aan uw terugkeer’ die Marjolein Faber in een vlaag heeft verzonnen – of misschien niet in een vlaag, want ze presenteert volcontinu dit soort plannetjes – en die ze graag zou willen neerzetten bij asielzoekerscentra om haar ingebeelde asielcrisis te bestrijden. ‘Dit is toch geen kabinetsbeleid?’ informeerde een verbaasde verslaggever. ‘Ik heb dit bedacht, ik bèn beleid’, antwoordde Faber. […]
2. De oplopende irritaties tussen enerzijds de directie van het Zuyderlandziekenhuis in Heerlen, die roeiend tegen een onoplosbaar personeelstekort de regio van zorg probeert te voorzien, en anderzijds een deel van de Tweede Kamer, dat wantrouwen zaait tegen de wijze waarop het ziekenhuis dat wil doen. Die wijze is ‘verantwoord’ én wordt breed gedragen door alle betrokkenen, aldus bestuursvoorzitter David Jongen, maar daar hoor je de Kamer nooit over.
3. De landsbegroting, die uitdrukt wat het kabinet belangrijk genoeg vindt om in echt bestaand beleid om te zetten met werkelijke effecten, voor reëel bestaande mensen. Daaruit blijkt dat de mensen die het het moeilijkst hebben, het minst te verwachten hebben. Hun inkomsten blijven achter terwijl vermogenden worden ontzien. Op onderwijs wordt bezuinigd terwijl zelfontplooiing door het lezen van boeken en kranten duurder wordt gemaakt. Dat er 150 duizend kinderen in armoede blijven opgroeien wordt door het kabinet als een prestatie van formaat gezien.[…]
De connectie tussen deze drie dingen is dit: terwijl het kabinet het ambtenarenapparaat inzet om kostbare tijd, denkkracht en middelen te steken in het najagen van spookbeelden en het verzinnen van onzin (zie: de bordjes van Faber, of eigenlijk: alles van Faber) en de politiek vol op mediagenieke symbolen duikt (zie: de herschikking van de zorg bij het Zuyderlandziekenhuis), blijven de onderliggende structuren buiten beeld (zie: armoede, laaggeletterdheid).
De gevolgen daarvan worden voor de buitenwereld pas goed zichtbaar wanneer zo’n ziekenhuis het maatschappelijk falen aan het opdweilen is (zie: COPD en hartfalen. Overigens gaat dit ook op voor rechtbanken die overspoeld worden met zaken tegen kleine draaideurcriminelen en verwarde/verslaafde/dakloos geraakte mensen die geen straf maar hulp nodig hebben, maar amper worden geholpen).
En een structurele aanpak blijft uit (zie: de landsbegroting).
Geen begrip is in de politiek zó misbruikt en als duizenddingendoekje ingezet als het woord ‘bestaanszekerheid’. Op een zeker moment konden ook heel rijke mensen ‘bestaansonzeker’ zijn omdat ze ‘te veel’ belasting zouden hebben betaald over hun vermogen. 🍉
Dat staatssecretaris Chris Jansen mag blijven zitten, is een misverstand
Dick Schoof heeft ingegrepen, zelfs ‘een harde lijn getrokken’, zo schreef het AD, dat de premier in New York had gesproken tussen VN-vergaderingen en hardlopen
Het betreft de kwestie-Jansen. Chris Jansen is een tamelijk onbekende PVV’er die door Geert Wilders op de post van staatssecretaris voor Openbaar Vervoer en Milieu is neergezet, vermoedelijk in de hoop en de verwachting dat hij daar niet veel schade zou aanrichten die aan zijn tamelijke onbekendheid een radicaal einde zou maken.
Jansen was te gast geweest in een ontbijtprogramma op televisie, hij had daar desgevraagd enthousiast bevestigd dat hij ‘absoluut’ nog achter de uitspraak staat van zijn partijleider (‘Dan gaan we dat regelen’, tegen een zaal die om ‘minder, minder, minder’ Marokkanen stond te scanderen), en hij had er vervolgens dagen voor nodig gehad om uit te leggen dat dit niet de mening van het kabinet is, dat hij dit niet als bewindspersoon vindt, maar als privépersoon, en eigenlijk ook niet als privépersoon, of heel misschien wel, maar nu even niet.
Vrijdag stond Schoofs reactie in de krant: ‘Wilders is hiervoor veroordeeld. Dit kan gewoon niet. Laat daar geen misverstand over bestaan.’
Schoofs probleem is evenwel dat daar dus wél een misverstand over kan bestaan. Schoofs kabinet is een opeenstapeling van misverstanden, met als allergrootste misverstand het idee dat racisten geen racisten meer zijn als je ze een rechtsstaatverklaring laat ondertekenen. 🍉
Minister Uitermark is de hoeder van de Grondwet in een kabinet dat de randen opzoekt
Judith Uitermark, die vandaag haar eerste grote optreden als minister in de Kamer heeft, was ‘een gemiddeld raadslid’ en een ‘oprecht geïnteresseerde rechter’. De vraag is of ze de druk van de PVV kan weerstaan om een asielcrisis uit te roepen.
Judith Uitermark, minister van Binnenlandse Zaken:
© Rijksoverheid Beeld: Martijn Beekman
Als NSC het geweten is van de nieuwe regeringscoalitie, dan is Judith Uitermark (53) de personificatie van dat geweten. De minister van Binnenlandse Zaken is hoeder van de Grondwet. Ze moet de rechtsstatelijke garanties bewaken die, voortvloeiend uit het hoofdlijnenakkoord, zijn opgenomen in het regeerprogramma van PVV, VVD, NSC en BBB. 🍉
Premier Schoof kan ook in de Eerste Kamer niet ontkomen aan Wilders’ schaduw
Het kabinet kan niet rekenen op een meerderheid in de Eerste Kamer. Toch trotseerde premier Dick Schoof dinsdag in de senaat de breed gedragen kritiek op de inzet van noodwetgeving om het asielbeleid aan te scherpen. De PVV laat iets anders voorlopig niet toe.
[…] Wat is Schoofs visie?
Net als enkele weken geleden krijgt premier Schoof ook weer vragen over zijn eigen visie. ‘Waar staat hij voor?’, wil GL/PvdA-fractievoorzitter Paul Rosenmöller weten. ‘Als deze partijloze premier blijft zwijgen over zijn eigen anker, wordt hij in deze coalitie steeds vaker speelbal van de meest vocale, de meest radicale en de meest strategische. En iedereen weet wie dat is.’
Dick Schoof, minister-president
© Rijksoverheid Beeld: Martijn Beekman
De man op wie Rosenmöller doelt, Geert Wilders, domineert onmiskenbaar ook weer het debat in de Eerste Kamer, net als eerder in de Tweede Kamer. Dat begint al als Schoof ’s ochtends aankomt. Voor draaiende camera’s moet de premier reageren op een X-bericht van de PVV-leider, die meent dat de Amsterdamse burgemeester Femke Halsema samen met pro-Palestina-demonstranten naar het buitenland uitgezet mag worden. Schoof schippert: de uitlating van Wilders wil hij niet recenseren, maar het kabinet staat achter alle burgemeesters.
[…] Schoof volgt zo het spoor van Wilders. De PVV-leider heeft de afgelopen weken erop gehamerd dat de noodknop koste wat het kost moet worden gebruikt. De zogenoemde spoedwetgeving zal volgens Wilders getraineerd worden. ‘We gaan het gewoon doen’, herhaalt Schoof dinsdag over de noodwetgeving. ‘Het kabinet gelooft in deze aanpak en richt alle energie op deze route.’
Waar dat geloof precies op gebaseerd is, kan Schoof moeilijk duidelijk maken. Achter hem zitten PVV-minister van Asiel en Migratie, Marjolein Faber, en NSC-minister van Binnenlandse Zaken, Judith Uitermark. De twee tegenpolen in het kabinet gunnen elkaar geen blik waardig. 🍉
Een kabinet dat zichzelf saboteert
Column Bij migratie kiest het kabinet voor begrenzing, maar op economisch gebied geeft het de regie nu juist uit handen door minder grenzen te stellen. Het is dus afwachten wie het gevecht om schaarse handen en ruimte wint, zegt Marike Stellinga
Voor een kabinet dat als leidraad heeft ‘wat wél kan’, zit er opvallend veel zelfsabotage in de plannen. Het kabinet-Schoof wil veel. Maar het maakt het zich tegelijk moeilijk die wensen waar te maken.
Neem de economische politiek. Daar zit een prominente tegenstrijdigheid in: het kabinet wil tegelijk meer overheidsregie én meer vrijheid voor de markt. NSC wil meer ‘regie’ en een sociale markteconomie. Tegelijk willen VVD en BBB zoveel mogelijk vrijheid voor ondernemers. 🍉
Eerste Kamer keert zich tegen asielnoodwet: ‘Onwenselijk’
De Eerste Kamer keert zich tegen een beroep op het noodrecht om het asielbeleid aan te scherpen. Die noodgreep is ‘onwenselijk’, vindt een meerderheid van de senatoren. Ze vragen het kabinet om een ‘plan B’, een wet die wél vooraf aan de Tweede en Eerste Kamer wordt voorgelegd.
🍉
Hoogopgeleide moslims overwegen weg te gaan uit Nederland: ‘In Marokko voel ik me vrij’
Onder hoogopgeleide moslims in Nederland is het steeds vaker een onderwerp van gesprek: weggaan uit het land dat voor hen steeds killer wordt. Marokko trekt. ‘Als je je niet volledig conformeert, blijven Nederlanders je zien als vreemdeling.’
Mohammed is de zoon van Afghaanse vluchtelingen en werkt als docent in het voortgezet onderwijs. ‘Ik heb heel lang geprobeerd me aan te passen aan de Nederlandse samenleving’, vertelt hij. ‘Maar als je je niet volledig conformeert, blijven Nederlanders je zien als vreemdeling.’
Yasmine’s ouders zijn hier geboren, haar grootouders komen uit Marokko. ‘Nu is de vierde generatie in aantocht’, zegt ze terwijl ze over haar buik strijkt. ‘Maar het wordt alleen maar slechter voor moslims in Nederland.’ Yasmine studeert pedagogische wetenschappen. Zodra die studie is afgerond, wil het echtpaar vertrekken: ‘We zijn het zat om in vernedering te leven.’ 🍉
🍉