Commentaar Trouw: Het minimumloon moet omhoog, nu is het moment
Over één thema was er tijdens de verkiezingscampagne politieke consensus: het minimumloon moet omhoog. Nu blijkt dat die toezegging niet zonder meer kan rekenen op een meerderheid in de Eerste en Tweede Kamer. Een gemiste kans: de koopkracht van minima blijft al jaren achter bij de rest van de werkende bevolking. Dat heeft de kloof tussen arm en rijk vergroot.
Dinsdag stemt de Tweede Kamer over de verhoging van het minimumloon met 1,2 procent. Het lijkt erop dat de PVV zich schaart achter de linkse partijen waardoor het wetsvoorstel waarschijnlijk wordt aangenomen. Een slag om de arm is op z’n plek omdat de PVV wel vaker op het laatste moment van positie verandert.
Goed nieuws, maar het is de vraag of het wetsvoorstel ook in de Eerste Kamer kan rekenen op een meerderheid. Het wordt een dubbeltje op z’n kant, want partijen die kritisch zijn – CDA, VVD, BBB en NSC – hebben meer slagkracht in de Eerste Kamer.
De VVD is bang dat midden- en kleinbedrijven de extra loonsverhoging niet kunnen ophoesten. NSC staat weliswaar positief tegenover de stijging van het minimumloon, maar is het niet eens met de manier hoe die wordt gefinancierd: via het verhogen van de bankenbelasting en het belastingtarief op de grootste vermogens. CDA, VVD, BBB en NSC vinden dat die verhoging moet worden betaald uit andere middelen. Ze zijn bang dat Nederland zichzelf uit de markt prijst.
Het is terecht dat de rechtse partijen wijzen op de betaalbaarheid van deze stijging, maar het argument ‘onze bedrijven trekken weg uit Nederland’ en het ‘mkb wordt te hard geraakt’ is niet op z’n plek. Jarenlang hebben grote bedrijven geprofiteerd van gunstige belastingtarieven, terwijl minima er amper in koopkracht op vooruitgingen.
Belangrijker: het gaat slechts om een loonstijging van 1,2 procent. Dat is niet veel. Ook niet als je daar de 10 procent van vorig jaar bij optelt. Economen wijzen er al langer op dat de ontwikkeling van het minimumloon achterblijft bij reguliere loonstijgingen. In 1969 – toen het minimumloon werd ingevoerd – was de belofte dat het minimumloon zou meegroeien met andere lonen. Sinds die tijd is het laagste loon één keer verlaagd, en twee keer bevroren. De stijging van vorig jaar – 10 procent erbovenop – was de eerste substantiële verhoging sinds jaren.
Het is niet genoeg. Mensen die afhankelijk zijn van het minimumloon of een uitkering – de uitkeringen in Nederland zijn gekoppeld aan de hoogte van het minimumloon – kunnen de welvaartsgroei van andere inkomensgroepen niet bijbenen. Voor politieke partijen is nu het juiste moment om de verkiezingsbelofte na te komen en de scheefgroei recht te trekken: de werkloosheid ligt laag en er is een schreeuwend tekort aan personeel.
Het commentaar is de mening van Trouw, verwoord door leden van de hoofdredactie en senior redacteuren.