Rabbijn Lody van de Kamp: En nu hebben we het dan ineens over ‘onze joods-christelijke samenleving’?
Daags nadat Geert Wilders een walgelijk AI-plaatje tweette waarin hij de keuze bood tussen een vrolijk, blond arisch Nederland met de PVV of een boos, donker Islamitisch Nederland met de PvdA, bereikte deze ijdele populist precies waar hij op uit is: het ging overal over de angst voor de vermeende islamisering van Nederland.
Bij Nieuws van de Dag (SBS) kondigde Caroline van der Plas aan dat islamisering ook het speerpunt zal worden van de BBB tijdens de aankomende Tweede Kamerverkiezingen. Gelukkig vroeg presentator Art Rooijakkers wat Van der Plas daarmee bedoelde, want „islamisering lijkt een term waarbij je zegt dat heel Nederland de Islam gaat aanhangen.” Van der Plas: „Nou, je ziet wel gewoon invloed. Kijk naar de meisjes die lastiggevallen worden, kijk naar homoseksuele mensen met name in de grote steden, in Amsterdam, die gewoon niet meer hand in hand durven te lopen. Dat is niet onze traditie, dat is niet onze joods-christelijke cultuur.”
Die joods-christelijke samenleving bestaat niet, zo leerde ik van rabbijn Lody van de Kamp in een interview met Trouw uit 2017, toen hij zijn lidmaatschap van het CDA opzegde vanwege de H.J. Schoo-lezing van Sybrand Buma, die het meermaals had over onze „eeuwenoude joods-christelijke waardentraditie”. Van de Kamp: „Tot eind negentiende eeuw mochten we hier als joden helemaal niets. En veertig jaar later begint de Tweede Wereldoorlog, waarna, de geschiedenis is bekend, slechts een klein stukje van de joodse gemeenschap terugkeert. Na de oorlog volgde de kille opvang en bleek er geld geroofd. En nu hebben we het dan ineens over ‘onze joods-christelijke samenleving’? Daarachter gaat de gedachte schuil: de moslims, die moeten we hier niet hebben.”