Als dichtstbevolkte land van West-Europa zou Nederland een ov-paradijs moeten zijn. En toch blijkt dat je hier met de auto bijna altijd sneller bent. Met een almaar verder groeiende bevolking is dat de wereld op zijn kop, schrijft onze politiek verslaggever Laurens Kok.
Eerst stopte de bus nog twee keer per uur. Toen één keer. Toen alleen nog maar aan de rand van het dorp. En toen helemaal niet meer. Want ja, wie wilde er nog met de bus?
De verschraling van het openbaar vervoer wordt vaak voorgesteld als iets onontkoombaars. Alsof het aanbod zich heeft aangepast aan de verminderde vraag.
Maar dat is niet het hele verhaal.
De neerwaartse trend bestaat al veel en veel langer. Door corona is het verval louter versterkt. Plots gingen veel minder mensen met bus, tram of trein. Overheden kwamen eerst nog met gulle subsidies over de brug om de verliesgevende dienstverlening op peil te houden. Dat infuus is inmiddels fors teruggeschroefd, terwijl de reizigersaantallen nog niet op peil zijn. Waardoor ov-bedrijven gedwongen zijn te snijden. Wat weer leidt tot minder lijnen, en tot gevolg heeft dat het ov voor nog minder passagiers een volwaardig alternatief is.
Bied mensen die nu twijfelen of ze een auto aan moeten schaffen een wenkend perspectief
Erger: de neergang is nog lang niet klaar. Het openbaar vervoer in de drie grootste steden van het land moet het vanaf 2026 met 110 miljoen euro minder doen. Je kunt wel uittekenen wat er gebeurt als deze bezuiniging doorgaat: nog meer verschraling, nog meer reizigers die de auto in worden gejaagd.
Het is de wereld op zijn kop. De Nederlandse bevolking groeit hard: tot 2050 komen er nog eens zo’n 2 miljoen mensen bij. En dat heet dan nog een ‘gematigd scenario’. Om ruimte te besparen worden intussen hele stadswijken aangelegd waar bewoners niet eens meer een eigen parkeerplek hebben. En tegelijkertijd moet er fors worden bijgebouwd aan de randen van Nederland, waar bij gebrek aan goed ov de auto domweg onmisbaar is.
Reden genoeg om de teloorgang van het ov een halt toe te roepen en om te zetten in een offensief. Bied mensen die nu twijfelen of ze een auto aan moeten schaffen een wenkend perspectief. Visie en lef hebben we nodig, geen domme bezuinigingen.
