Het belastingstelsel snakt naar versimpeling: een belasting op vermogen

Belastingdienst
Belastingdienst enveloppe blue fiscus IB

Na het vernietigende oordeel van de Hoge Raad over de vermogensrendementsheffing is het tijd om een oude maatregel in ere te herstellen: belast vermogen.

De reeds overbelaste en onderbemenste Belastingdienst wacht deze dagen een nieuwe uitdaging van formaat. Honderduizenden Nederlanders kunnen bezwaar maken tegen hun belastingaanslag van de afgelopen jaren, omdat hun vermogensrendements-heffing niet juist is berekend.

Deze herculesklus heeft de fiscus te danken aan de Hoge Raad, die tot twee keer toe oordeelde dat de vermogensrendementsheffing in strijd was met het Europese Verdrag voor de Rechten van de Mens. […]

Het kabinet ging onder meer niet langer vermogen belasten, maar alleen het inkomen uit vermogen, was het idee, het vermogensrendement. Dit zou zo aantrekkelijk zijn voor vermogende Nederlanders dat het niet langer nodig zou zijn om geld in het buitenland te stallen en zo belasting te ontwijken.

Probleem was dat het inkomen uit vermogen niet makkelijk kon worden vastgesteld. Het moest worden geschat. 4 procent leek jarenlang uiterst redelijk, maar toen de rente naar nul ging, bleek de schatting in veel gevallen te hoog. De Hoge Raad zag de heffing als een vorm van diefstal.

De schadepost voor de schatkist is enorm. Voor jaren kan het kabinet veel minder belasting op vermogen heffen dan gehoopt. Dat is uiterst pijnlijk in een tijd waarin de vermogensongelijkheid snel groeit, en je dus eerder een hogere vermogensbelasting zou wensen.

Het kabinet zoekt naarstig naar een goede manier om het vermogensrendement te berekenen. Dat blijkt elke keer ingewikkelder dan gedacht. Het is daarom beter om voorlopig naar het pre-Vermeend-tijdperk terug te keren en de vermogensrendementheffing te vervangen door een vermogensheffing. Het belastingstelsel snakt naar een dergelijke versimpeling.