Deze politiek actieve jongeren van BBB, Denk en JOVD hebben geen boodschap aan polarisatie
Mauk Bresser, Marije van Velthoven, Elika Rehim Zadeh
Drie uur lang praten drie jongeren van BBB, Denk en JOVD met elkaar over het politieke klimaat en het nieuwe kabinet. „We zijn te ver doorgeslagen in het concept dat iedereen zijn eigen waarheid heeft.”
If you don’t do politics, politics will do you”, zegt Elika Rehim Zadeh (25), gemeenteraadslid voor Denk in Rotterdam. „Als je je er niet mee bemoeit, zal het je overkomen.” Ze wacht in het Rotterdamse restaurant Burgertrut op twee anderen die net als zij op jonge leeftijd besloten actief te worden in de politiek. Uit haar schoudertas steekt het hoofdlijnenakkoord. In de kantlijn heeft ze aantekeningen gekrabbeld.
Drie jonge politici – van de JOVD (VVD), Denk en BBB Jong – zijn door NRC uitgenodigd voor een rondetafelgesprek.
[…]
Dorp of stad
Marije van Velthoven heeft net een treinreis van twee uur achter de rug. Ze woont bij haar ouders op de boerderij in Noord-Brabant, tegen de dorpskern van Leende aan. Ze hebben koeien. Door de aangescherpte mestregels moest de familie Van Velthoven 8 procent van de veestapel inleveren. „Dat was precies het inkomen van mijn ouders.” Ze besloten te verbreden en insecten te gaan kweken. Ze ziet de problemen in haar sector, de landbouw, en wil vooral door práten in plaats van actievoeren tot oplossingen komen. Daarom sloot ze zich aan bij BBB Jong.
Toen ze acht was, vertelt Van Velthoven, kreeg ze de diagnose autisme. Door „het stempel” werd ze vaak buitengesloten. „Dan ga je jezelf wegcijferen.” Gaandeweg kwam ze erachter: „Ik mag óók zeggen wat ik vind.” Die gedachte hielp haar: ze klom van mbo naar hbo naar een premaster bestuurskunde. In de politiek wil ze bruggen slaan en iedereen eraan herinneren: „Mensen zijn gelijk. Het maakt niet uit wat je achtergrond is, of welke beperking je hebt.”
Van Velthoven wil in Leende blijven wonen. Maar dat is ingewikkeld. Voorzieningen zoals openbaar vervoer verdwijnen, vertelt ze. „En woonruimte is er ook niet.” Leende ligt net onder Eindhoven, welvarende mensen, verhuizen vandaar naar het dorp waar zij al haar hele leven woont, vertelt ze.
Elika Rehim Zadeh luistert aandachtig naar Van Velthoven. Ze studeerde bestuurskunde aan de Erasmus Universiteit. Ze wist in groep 8 al wel dat ze de politiek in wilde. Ze belandde als stagiair bij de Tweede Kamerfractie van Denk.
Eenmaal bij Denk voelde het heel natuurlijk, zegt ze. „Ik miste politici die opkomen voor mensen met een migratieachtergrond, die ik zelf ook heb. Bij Denk vond ik die.” Rehim Zadehs ouders zijn dertig jaar geleden gevlucht uit Iran. Ze groeide op in Oud-Beijerland, een dorp in de Hoeksche Waard, en verhuisde op haar zeventiende naar Rotterdam. Haar ervaring met het dorpse leven is wat minder positief. Een van de redenen waarom ze uit het dorp vertrok, is „het gebrek aan het bewustzijn over diversiteit en inclusiviteit”.
[…]
Van Velthoven: „Als je kijkt naar de verkiezingsuitslag, dan maakt een groot deel van de bevolking zich kennelijk zorgen om toenemende migratie.”
Rehim Zadeh: „Jarenlang beleid waarin de asielketen is leegbezuinigd, zodat we situaties als Ter Apel op tv zien, waardoor mensen angstig worden. Maar mensen realiseren zich niet meer hoe dat komt. En dat is omdat het beleid niet op orde was de afgelopen tien jaar. Ook in het hoofdlijnenakkoord worden geen oplossingen voor het asielbeleid neergezet.”
Van Velthoven ziet het anders. Ze heeft het over „dweilen met de kraan open” en instroom die beperkt moet worden om de grote opvangcentra in Ter Apel en Budel te ontlasten. „Ik vind het eigenlijk niet uit te leggen dat Nederlanders tientallen jaren ingeschreven moeten zijn voor sociale woningen, en dat asielzoekers [statushouders] woningen krijgen toegewezen.”
Van Velthoven komt terug op de toenemende discriminatie die Rehim Zadeh ervaart: „Discriminatie is een tekort aan ruimdenkendheid.” Ze laat een korte stilte vallen en vervolgt: „Maar, ik woon dicht bij Budel. Mijn zusje werkt daar in de kroeg. In het dorp loopt de spanning rondom het asielzoekerscentrum soms enorm op vanwege overlast van asielzoekers. Daar ontstaat argwaan door, en heel snel een vooroordeel. Zulke frustraties moeten niet ontstaan, daarom moeten we voldoende opvanglocaties creëren.”
Rehim Zadeh buigt voorover, leunt met haar ene arm op de achterleuning en met haar andere op haar knie. Ze denkt na, en zegt dan: „Ik vind het eigenlijk te bizar voor woorden dat iemand gedrag van nieuwkomers als oorzaak noemt voor discriminatie en racistische denkbeelden.” Verwerpelijk, noemt ze het. Discussie gesloten.
[…]
Bresser reageert: „Ik ben ook blij dat we aan de slag kunnen, maar ik vind dit niet het kabinet van de keuzes. Het investeert niet in de toekomst, maar schuift problemen juist voor zich uit. En die komen op het bordje van onze generatie. Dat er een ministerie is van Klimaat en Groene Groei vind ik dan wel weer positief.” Eerder sprak Bresser zich in NRC uit tegen de „populistische koers” van de VVD.
Van Velthoven: „Er komt flink veel geld vrij om de woningcrisis op te lossen.”
Bresser: „Ja maar daar regelt het kabinet geen stikstofruimte voor. En tegelijkertijd zetten we jongeren onder druk met 3.000 euro langstudeerboete. De druk en stress als je een vak niet haalt, als je mantelzorger bent, of een bestuursfunctie wilt doen.”
Van Velthoven: „Ben ik blij met de langstudeerboete? Absoluut niet. Maar je moet het in perspectief zien. Op het gebied van woningnood, waar jongeren ook last van hebben, biedt dit akkoord oplossingen.”