Shell-baas Frans Everts is hoopvol over het klimaat, maar zijn dochter is kritisch op hem
Trouw interviewt prominenten over hoop versus wanhoop in de klimaatcrisis. De kick-off: Frans Everts, president-directeur van Shell Nederland. Zijn gezin eet al jaren vegetarisch. ‘Ik maak me zorgen om de impact die er nu al is. De temperaturen.’
Niet alleen vanuit de samenleving krijgt Frans Everts (58) het vuur aan de schenen gelegd over de klimaatcrisis, en het feit dat hij de baas is van Shell Nederland. Ook thuis, met zijn eigen dochters, voert hij soms stevige gesprekken, vertelt Everts op zijn werkkamer in het Shell-kantoor in Den Haag. “Ze vragen: doet Shell wel genoeg?”
[…]
De in Groningen geboren Everts, die Marjan van Loon in 2023 opvolgde, wil graag meewerken aan een interviewreeks over hoop en wanhoop over het klimaatprobleem. Qua klimaat wordt Shell volgens hem namelijk in een veel te negatief daglicht gesteld. Hij wil een hoopvoller beeld van het bedrijf schetsen, en van zijn persoonlijke blik op de energietransitie.
Toch blijft Everts enigszins terughoudend. Wie van zijn dochters is bijvoorbeeld zo kritisch op haar Shell-vader? “Ik ga niet zeggen wie, dat gaat me te ver.” Zijn gezin heeft geregeld discussies over wel of niet vliegen, vertelt hij wel. “We eten als gezin al jaren vegetarisch.” Heeft hij zijn kinderen dan zo milieubewust opgevoed? “Nou ja, milieubewust… Ik denk dat ze op allerlei thema’s maatschappelijk geëngageerd zijn.”
Everts’ voorzichtigheid is begrijpelijk. Van de ruim zeventig landen waar Shell opereert, ligt het bedrijf juist in Nederland onder vuur. De klimaatactivisten van Milieudefensie voeren een felle juridische strijd om de uitstoot van het concern omlaag te krijgen – de zittingsdagen van het hoger beroep zijn achter de rug. Activistische aandeelhouders proberen Shell intussen te dwingen tot stevig klimaatbeleid. Hun kritiek was groot toen Shell onlangszijn nieuwe klimaatplannen bekendmaakte, waarin sommige doelen werden afgezwakt.
[…]
U zegt: ik heb ook momenten van zorg. Kunt u zo’n moment van zorg beschrijven? En van hoop?
“Waar ik me zorgen over maak is, natuurlijk, de impact die er nu al is. De temperaturen, bij wijze van spreken. Dat je echt denkt: hé, er zijn dingen aan het veranderen. Jongens, kom op, we moeten echt bij de les blijven. Je ziet ook dat klimaat in de formatie niet het allerhoogste thema op de agenda is. Terwijl ik vind dat we door moeten pakken.”