Anne Wil Blankers: ‘Als je moeite hebt met ouder worden dan moet je jong doodgaan’
_(cropped).jpg){kind=link}
Special Grandes Dames
Actrice Anne Wil Blankers speelde vrijwel alle grote vrouwenrollen. Ze toert nu met een nieuw stuk. Ter gelegenheid van Internationale Vrouwendag vertelt Blankers over de vrouwen die in haar leven veel voor haar betekend hebben. Door wie liet zij zich inspireren?
‘Trouw zijn aan jezelf’. Dat is het voornaamste advies dat actrice Anne Wil Blankers (83), de Grande Dame van het Nederlandse toneel, mensen zou willen meegeven. Ze heeft een fascinatie voor acteurs die in hun rollen extremen durven op te zoeken, maar zelfs dan gaat haar advies op. Niet voor niets staat de actrice bekend om haar uitspraak: ‘Je kruipt niet in je rol, je rol kruipt in jou.’
In haar carrière, die inmiddels ruim zestig jaar beslaat, zijn zo’n beetje alle grote vrouwenrollen al eens in de actrice gekropen. Van Desdemona tot Hedda Gabler, van Shirley Valentine tot Moeder Courage. Tot drie keer toe vertolkte ze koningin Wilhelmina. „Ik weet dat er altijd gezegd wordt dat er voor vrouwen vanaf een bepaalde leeftijd geen rollen meer zijn”, zegt ze, „maar zelf heb ik niets te klagen. Ik heb altijd werk gehad.”
Als je moeite hebt met ouder worden dan moet je jong doodgaan
actrice Anne Wil Blankers, 83 jaar
Momenteel toert ze door het land met de voorstelling Fokker Blankers Tol. Marijke Schermer schreef het stuk speciaal voor Blankers en haar twee tegenspeelsters, Renée Fokker en Henriëtte Tol. De actrices spelen daarin niet zichzelf, haast Blankers zich te zeggen, „dat denken sommige mensen door de titel”, maar drie zussen, die elkaar op een beslissend moment in hun leven treffen.
Ze mag dan de tachtig gepasseerd zijn, stoppen met acteren komt niet bij Blankers op. „O nee, zolang ik nog kan lopen en mijn tekst nog kan onthouden, zou ik niet weten waarom. Ik heb voor volgend jaar alweer twee nieuwe projecten aangenomen.” Ouder worden deert haar niet. „Ik zeg altijd: als je moeite hebt met ouder worden dan moet je jong doodgaan. Alleen de rimpels boven mijn mond, die verticale, die vind ik eng, als ik in de spiegel kijk. Ik noem het altijd m’n streepjescode.”
We hebben afgesproken in Het Oude Stadhuis in Montfoort. Onder de tafel ligt Blankers’ goedmoedige teckel Oscar, op tafel staan een kop uiensoep en een glas witte wijn. Ter gelegenheid van Internationale Vrouwendag vertelt Blankers over de vrouwen die in haar leven veel voor haar betekend hebben. Ze pakt haar agenda erbij, ze heeft er een lijstje in opgesteld.