In De Rotterdam woon je in een verticale gated community
Huiswaarts
De Rotterdam aan de Maas in Rotterdam werd in 2013 gepresenteerd als een verticale stad die „24 uur per dag, 7 dagen per week leeft”. Maar op een doordeweekse dag is er weinig reuring.
‘Een verticale stad’ noemde Rem Koolhaas De Rotterdam in 2013, toen het ‘grootste multifunctionele gebouw van de Benelux’ in Rotterdam werd opgeleverd. Want in de door zijn Office for Metropolitan Architecture (OMA) ontworpen kolos aan de Maas zijn wonen, werken en recreatie op een ongekende schaal samengebracht, vond Koolhaas. Achter de eentonige, grotendeels glazen gevels van de drie 149 meter hoge torens gaan niet alleen 240 woningen en een hotel met 285 kamers schuil, maar ook kantoorruimtes die bijna de helft beslaan van het totale vloeroppervlak van 160.000 vierkante meter. De sokkel van zes verdiepingen, waarop de torens als wankel opgestapelde reuzendozen staan, omvat een grote parkeergarage, verschillende lobby’s en drie restaurants.
„Sober en subtiel, een gebouw dat niet louter egoïsme uitstraalt”, oordeelde Koolhaas over De Rotterdam in een artikel op Architectenweb. Hierin legde hij ook uit dat het gebouw was vernoemd naar het stoomschip Rotterdam uit 1959, het vlaggenschip van de Holland-Amerika Lijn, dat in 2000 uit de vaart is genomen: de Rotterdam kon je zien als een rechtop gezet cruiseschip, vertelde Koolhaas over de vernoeming. Zoals De Rotterdam een ‘verticale stad’ is, was het ss Rotterdam met zijn honderden hutten, restaurants, theaters en andere voorzieningen een ‘horizontale stad’.
Steden onder één dak
Toch is het niet het ss Rotterdam dat de architecten van OMA op het idee bracht voor De Rotterdam. De verticale stad is een bedenksel van de Amerikaanse architect Raymond Hood (1881-1934), de held van het boek Delirious New York waarmee Koolhaas in 1978 naam maakte.