Vuilniswagenchauffeur Paul is niet alleen verzot op zijn werk, maar ook op poëzie: ‘Het geeft een stukje rust’
Zet je hart in een klem ja zo
Bind je hersens vast
Marije Langeraar
Al 35 jaar werkt Paul Keijzer voor de vuilophaaldienst. Hij begon achter op de wagen, net toen de gemeente Rotterdam startte met de wel bekende dichtregels op de vuilniswagens. Inmiddels zit de Rotterdammer achter het stuur. Paul is niet alleen verzot op zijn werk, hij heeft ook nog eens een grote liefde voor poëzie.
De Rotterdammer begon in 1988 bij de vuilophaaldienst, nadat zijn vader daar jarenlang met plezier had gewerkt. Zeven jaar later verplaatste Paul zich van achter op de wagen, naar achter het stuur. “Ik ga niet met tegenzin naar mijn werk, zoals ik bij mijn vorige baas wel had”, vertelt hij. “Hier heb je meer vrijheid.”
De eerste jaren bij de vuilophaaldienst was Paul eigenlijk niet met de dichtregels bezig. Dat veranderde toen hij merkte wat voor effect zo’n regel op een vuilniswagen wel niet kan hebben. Het begon allemaal bij de B100, een bepaald soort vuilniswagen.
“Daar stond ‘Onverwachts zonlicht is een gebeurtenis’ op. Mijn collega werd toen aangesproken door een vrouw met een kinderwagen en die bedankte hem niet vanwege zijn werk, maar vanwege de dichtregel”, vertelt Paul. “Omdat ze abortus wilde plegen, maar toch had besloten het kind te houden. Toen is het voor mij helemaal bijzonder geworden.”