Hoezo kritiek op 4 meter hoge vrouw op Nikes? Stad barst van standbeelden van gewone mensen
Het splinternieuwe standbeeld van de vrouw op Nikes pal voor Rotterdam Centraal maakte deze week de tongen los. Waarom een standbeeld? Ze heeft toch helemaal niks bereikt, vroegen critici zich hardop af. De ‘baas’ van de Rotterdamse standbeelden snapt niets van die kritiek. De stad barst immers van standbeelden van gewone mensen. ‘De openbare ruimte is niet alleen voor sukkels op sokkels.’
Een knot, los vallend shirt, joggingbroek en Nikes. De gebalde vuisten in de zakken. Een ‘gewone’ vrouw van kleur, 4 meter hoog op een van de belangrijkste plekken in Rotterdam. Een kleuter leunt tegen de knieën van het standbeeld Moments Contained van Thomas J. Price. Haar moeder maakt een foto. Een man schuift de mouw van zijn trui over zijn hand en probeert een vlekje weg te vegen op de lies van het beeld.
,,Fantastisch”, vindt directeur Ove Lucas van het Centrum voor Beeldende Kunst Rotterdam (CBK). Het is precies de bedoeling dat ze zo aangeraakt en gefotografeerd wordt, zegt hij. ,,We zetten zoiets neer omdat we willen dat het iets dóet met mensen.”
© Frank de Roo
Ergernis
Afgelopen vrijdag werd het beeld onthuld. Zaterdag ergerde columnist en microbioloog Rosanne Hertzberger zich in NRC. Want waarom zou deze vrouw van kleur een standbeeld verdienen alleen omdat ze tot een minderheid behoort, was haar kritiek. ‘Iemand die gewoontjes is, in Nikes en joggingbroek. Niets bijzonders gepresteerd heeft.’ Lucas begrijpt daar niets van. ,,De openbare ruimte is niet alleen voor ‘sukkels op sokkels’ zoals een collega ooit zei.”