In Rotterdam wordt de maximumsnelheid in de meeste straten verlaagd van 50 kilometer per uur naar 30 kilometer, om de veiligheid te vergroten. Hoe krijg je de automobilist zo ver dat hij zich daaraan houdt?
Rotterdam is een hardrijstad. Veel meer dan steden als Utrecht en Amsterdam is de stad ruim opgezet, met brede, lange asfaltstraten die uitnodigen tot gas geven. Het grote nadeel: voetgangers, fietsers, zelfs scooter- en brommerrijders lopen grote kans van de sokken te worden gereden.
Daarom besloot het Rotterdamse college eind 2021 de maximumsnelheid in de meeste straten in de bebouwde kom terug te brengen van 50 naar 30 kilometer per uur, wat de automobilisten vanaf 2024 zullen merken. Uit onderzoek van de gemeente bleek namelijk dat 80 procent van de ongelukken met letsel plaatshad op de 50-kilometerwegen. De kans op dodelijke afloop was daar veel hoger dan op een 30-kilometerweg.
De vraag is nu: hoe krijg je de Rotterdamse automobilisten zo ver dat ze zich voortaan aan die nieuwe snelheidslimiet gaan houden?
De eenvoudigste optie is om het de automobilist fysiek onmogelijk te maken hard te rijden. In een straat vol drempels en andere obstakels kán niemand harder dan 30. Nadeel: het is duur, het kost veel tijd om allemaal aan te leggen, het belemmert hulpdiensten om snel ter plaatse te kunnen zijn. En in straten met een tram kan het helemaal niet.
Rotterdam wil daarom naast het aanbrengen van fysieke belemmeringen proberen automobilisten te verleiden minder hard te rijden. Psychologen van de Erasmus Universiteit hadden al in coronatijd geadviseerd hoe je stadgenoten zo ver kon krijgen de coronaregels zo goed mogelijk op te volgen. Konden zij niet ook adviseren hoe je automobilisten rustig kon laten rijden op de nieuwe 30-kilometerwegen?
Mand vol slimme ideeën
De onderzoekers spraken met verkeersdeskundigen en met automobilisten zelf. Ook keken ze naar andere onderzoeken: welke maatregelen hadden elders al gewerkt? Zo was in Amsterdam in 2021 een grootschalig onderzoek gedaan naar de invoering van 30-kilometerwegen. Dat was daar best goed gelukt, maar steden zijn nooit precies te vergelijken. In Amsterdam en Utrecht zijn straten meestal veel smaller en hebben ze geen apart fietspad, waardoor automobilisten sowieso sneller geneigd zijn hun snelheid aan te passen.
Als interventies elders effectief zijn, is dat niet per se zo in Rotterdam
Inge Merkelbach onderzoeker
[…]
Hoe al deze bewezen interventies in Rotterdam zullen uitpakken, is afwachten. Merkelbach: „Als ze elders effectief zijn, is dat niet per se zo in Rotterdam. We gaan binnenkort uitproberen wat de effecten van de verschillende maatregelen zijn en dan zullen de politici beslissen wat ze definitief gaan inzetten.”
