De thuiszorg liet het oude echtpaar koud douchen en droog brood eten, ondertussen liepen de rekeningen op
Zorgfraude Door zorgfraude verdwijnen miljoenen euro’s aan belastinggeld. Een hoogbejaard echtpaar in Vlaardingen kreeg te maken met een klein zorgbureau dat ‘zeer slechte’ zorg leverde en volgens de zorgverzekeraar tienduizenden euro’s onterecht declareerde.
‘Ze zijn bang”, zegt Tino van der Burg, als hij in november de deur opent van een flat in Vlaardingen. Zijn oudoom Joop en oudtante Gré schuifelen, voetje voor voetje, achter hem aan, en bekijken het bezoek. Ze zijn dun en lang en ogen broos. Joop laat zich tergend langzaam in een stoel zakken, zijn benen zijn zo dun dat je bang bent dat ze zullen breken.
Ze twijfelden nog of ze NRC wel wilden ontvangen, zegt Tino. Maar ze doen het toch, ook omdat hun neef heeft gezegd dat het belangrijk kan zijn. Ze vertellen in korte, rake zinnen hun verhaal.
„Ik durf mijn huis niet meer uit”, zegt Gré.
„Het geeft een druk op je”, zegt Joop.
„De deur ging op slot”, zegt Gré.
„We hebben oud brood moeten eten”, vult Joop aan.
Het bejaarde echtpaar – 86 en 85 jaar – kwam in aanmerking voor thuiszorg, die werd verzorgd door een kleine zorgaanbieder. Uit stukken die NRC inzag en gesprekken met betrokkenen blijkt dat deze aanbieder maandenlang slechte zorg leverde maar wel voor tienduizenden euro’s declareerde bij de verzekeraar. Die vordert dat geld nu terug.
Zorgverzekeraars hebben te weinig mogelijkheden om zorgfraude effectief tegen te gaan, zo stelden vijf zorgverzekeraars vorige week. Terughalen van onterecht uitgekeerd zorggeld is vaak onmogelijk en het is voor kwaadwillenden aantrekkelijk en relatief risicoloos een klein zorgbureau op te richten.
Het verhaal van Gré en Joop laat zien welke gevolgen zorgfraude kan hebben, zegt hun neef Tino van der Burg. „Het heeft het leven van mijn oom en tante helemaal overhoop gegooid.”
De signalen
Het verhaal over de misstanden begint bij de 92-jarige oma van Tino van der Burg, uit de Rotterdamse wijk Schiebroek. Haar kleinzoon Tino komt wekelijks langs, ook al woont hij zelf in Alkmaar. In de lente van 2022 komt Tino’s oma in hun gesprekken meerdere keren terug op haar enige zus en haar man. Ze is ongerust: de zussen bellen altijd op verjaardagen, maar bij haar laatste verjaardag komt er geen telefoontje. Het voelt raar.
Eind juni belt de oma van Tino naar Vlaardingen. Het gaat niet goed met ons, zeggen Joop en Gré in dat gesprek. Als haar kleinzoon Tino later belt, neemt niemand op. Zijn oma stuurt haar zus een kaart met „groeten uit Rotterdam” erop. En: „Wil je me bellen?”
[…]
Nadat Tino van der Burg zijn oudoom en oudtante uitgemergeld aantreft in hun huis, gaat hij er regelmatig langs. Langzaam komen de verhalen. Ze vertellen aan hun neef dat hun deur op slot werd gedraaid. En dat ze een aantal keren als douche een emmer koud water over zich heen hebben gehad. Ook waren ze soms een hele tijd alleen thuis, zonder eten, en hebben daarom oud, droog brood gegeten. „Ik voel me schuldig”, zegt Van der Burg. „Dit heeft maanden kunnen duren zonder dat ik het door had.”
[…]
De afgelopen maanden ging het niet goed met Joop en Gré. Begin dit jaar werden ze opgenomen in het ziekenhuis. Ze keerden weer terug naar de flat, maar Gré’s conditie ging daarna snel achteruit. Afgelopen weekend overleed Gré, 85 jaar oud. Ze was op, zegt haar neef Tino. „Het is zo wrang dat ze het laatste jaar van haar leven zoveel spanning en stress heeft gehad. Je zou willen dat ze in die fase liefdevolle zorg hadden gekregen. Dat is haar ontzegd en dat raakt me enorm.”