Belinda was zelf bankslaper en helpt nu lotgenoten: ‘Een bankslaper moet niet opgaan in drank of drugs’
De belangenbehartigers voor daklozen, dat zijn straatadvocaten zoals Belinda Beikes. Zelf raakte ze ooit haar huis kwijt en moest gedwongen bij anderen slapen, ze werd een bankslaper. Ze kreeg haar leven weer op rit maar ziet nu dat de groep bankslapers steeds groter wordt.
Het is een regenachtige ochtend. Zo’n dag dat je constant de app buienradar in de gaten houdt. Onder een afdak van een parkeergarage ontmoet ik Belinda. Ze is sinds drie jaar straatadvocaat. Dat houdt in dat ze daklozen, of mensen die dreigen dakloos te worden, helpt.
Belinda, jeugdige blik, korte coup en altijd met rugtas, spreekt vol empathie over de groep bankslapers. Dat is ook niet gek want ze is zelf ook vijf maanden thuisloos geweest terwijl ze voor een dochter moest zorgen. Een lastige periode in haar leven. “Mijn grootse angst was om mijn dochter kwijt te raken.” Uiteindelijk kreeg ze haar leven op de rit. “Nu zegt mijn dochter tegen mij dat ze toen niet eens het idee had dat we dakloos waren.”
Bankslapers zijn mensen die niet ingeschreven staan in het basisregister en dakloos zijn geworden. Vaak zijn ze zelfredzaam en zijn psychische problematiek of verslaving niet aan de orde. Volgens een woordvoerder van de gemeente Rotterdam zijn er 1432 bankslapers bekend. Dit zijn personen die een briefadres via de gemeente hebben aangevraagd. Het werkelijke aantal is volgens de woordvoerder veel groter.