Ziekenhuizen in Nederland kunnen niet voluit draaien vanwege het enorme personeelstekort. In Den Haag zoeken ze hun heil daarom buiten de EU: de eerste zes Filipijnse verpleegkundigen gaan er aan de slag.
Ze verhuizen naar de andere kant van de wereld, want de werkeloosheid in de Filipijnen is groot en de salarissen laag. Hun familie laten ze achter, de verdiensten in Nederland helpen ook het thuisfront. In Nederland verdienen ze ongeveer tien keer zoveel als thuis. “Ik mis mijn vrouw en dochter natuurlijk”, zegt verpleegkundige Lemuel Mortella. “Maar we kunnen altijd bellen.”
Het HMC Westeinde in Den Haag omarmt Mortella en zijn vijf collega’s met zeer veel enthousiasme. “Als we iets willen doen tegen het zorginfarct, dan moeten we mensen van ver halen”, zegt HMC-bestuurder Ingrid Wolf.
Uitgestelde zorg
Haar ziekenhuis heeft dagelijks meer dan 100 vacatures openstaan voor verpleegkundige functies. Volgens een prognose loopt het zorgtekort in Nederland in 2031 op tot 135.000 zorgmedewerkers. “Regelmatig moeten we operatiekamers sluiten en IC- en verpleegbedden. Dat houden we niet vol. We hebben nog een enorme golf aan uitgestelde zorg. Er komen steeds meer patiënten bij. Ook door de vergrijzing”, aldus Wolf.
[…]
De huisvesting van de verpleegkundigen – een opgave in een stad met woningnood – is geregeld door het commerciële wervingsbureau OTTO Work Force. Directeur Frank van Gool haalde de verpleegkundigen naar Nederland en zijn bedrijf betaalt een deel van de huur van de appartementen. “Als meer mensen hiernaartoe komen, moeten we daar een goed model van maken”, zegt hij.
Onnodige wachttijden
Het ziekenhuis spreekt van een tijdelijke vorm van arbeidsmigratie. De verpleegkundigen gaan na vijf jaar terug naar huis. Het traject wordt met veel belangstelling gevolgd door andere ziekenhuizen. Wolf: “Veel bestuurders vragen hoe het gaat en staan te trappelen als het bij ons succesvol blijkt te zijn.”